მომიყვები ისევ ზღაპრებს,
დამაჯერებ,რაც არ იყო...
გაგიღიმებ ჩემებურად,
გეტტყვი: „უკვე გამქრალიყო"!...
მოიგონებ სხვა ლეგენდებს
და ბავშვურად მეტყვი: „გეყო"!,
ისევ ჩემი ღიმილი და
ის,რაც იყო,აღარ იყოს!
ისევ,ვითომ,ნაკაცარი,
დუმილით და ისევ მალვით,
იპარებიუ ვითომ ჩემში,
ვითომ ფიქრსაც ისევ მაცდი...
არ გინდოდეს ის,რაც იყო
ხვალ დილიდან ისევ იყოს,
ერთი,ორი და წარსულთან
ერთად კვალიც გამქრალიყოს!!!
ზღაპარ იყო,ზღაპარ იყო,
ჩემში გრძნობა მომკვდარიყო,
მე არ ძალმიძს: „რაღა გიყო"?
რაც ყოფილა,აღარ იყოს!...
მიმაგრება: |