მინდა გიამბოთ ერთი სიყვარულის ტრაგიკულ ისტორიაზე,რომელიც ნამდვილ ამბავზეა დაფუძნებული...მე კი ეს ისტორია შევალამაზე და მინდა,რომ თქვენც გაგიზიაროთ...და ყველაფერი მოკლედ და გასაგებად ერთ თავში გადმოგცეთ...
უნიში სწავლობდა ერთი გულჩათხრობილი გოგონა,სახელად მარი.მას მეგობარი თითქმის არ ჰყავდა...და არ ჰყავდა გვერდით ისეთი ადამიანი,რომელსაც ყველაფერს გაუზიარებდა...ასე ვთქვათ არ ჰყავდა "ცხოვრების თანამგზავრი".მარი მაღალი გოგონა იყო,გრძელი,მუქი ყავისფერი თმით და თვალებით.მას ყველა ნაქვთ ლამაზი და მშვენიერი ჰქონდა...მარის ჰყავდა მეზობელი,სახელად ლაშა.ლაშა იყო მაღალი,შავთმიანი და მას თავისი მუქი მწვანე თვალები მუდამ უელავდნენ...ის და მარი კურსელები იყვნენ და ასე თუ ისე მეგობრობდნენ.მათი სიყვარულიც მეგობრობით დაიწყო და შემგედ სიყვარულში გადაიზარდა...ისინი ყველაფერთან ერთად საუკეთესო მეგობრებიც იყვნენ,ერთმანეთს არაფერს არ უმალავდნენ და რაც მთავარია მარიმ იპოვა თავისი 'ცხოვრების თანამგზავრი"...ასე გრძელდებოდა დიდხანს...
როგორც იქნა ბავშვები მალე დაამთავრებდნენ უნის და გადაწყვიტეს კურსელებმა ეს ამბავი აღენიშნათ.საქმე ბევრი იყო და ყველამ გაინაწილეს.თუმცა ეს მოვალეობა მხოლოდ ბიჭებს დაეკისრათ,რადგან გოგოები კაბების საყიდლად წავიდნენ...
ეს დღეც მოახლოვდა,ყველაფერი მზად იყო...მარი ამ დღეს ყველაზე ლამაზი იყო,ვარსკვლავივით ანათებდა...მარი და ლაშა როგორც ყოველთვის ერთად დასხდნენ.
-ჩემი ლამაზი,ამ საღამოს ისეთი მშვენიერი ხარ,რომ გაზაფხულს შეგადარებდი...
-შენც არაგიშავს დებილო...
-ჩემი სულელი,მიყვარხარ...
-მეც მიყვარს ჩემი ბოთე...
ამ საღამოს მაგრად გაერთნენ.ბევრი იმხიარულეს,იცეკვეს და გვიან დაიშალნენ...
ლაშამ მარი სახლამდე მიაცილა...ლაშა კი მაგარი ნასვამი იყო,მართალია მარი ბევრს ეხვეწა არ წასულიყო მანქანით,მაგრამ ბოლოს მაინც თავისი გაიტანა...ის მანქანით გაუყვა გზას...ამ დროს კი მოხდა საშინელება.ლაშამ საჭესთან ჩათვლიმა,ხოლო უკნიდან კი ვიღაც დაეჯახა...
ლაშა მძიმე მდგომარეობაში იყო და მისი სიცოცხლე ბეწვზე ეკიდა...იგი გრძნობდა სიკვდილის მოახლოებას,ამიტომაც მარის ნახვა მოინდომა...მარიმ ეს ამბავი,როცა შეიტყო ლამის იქვე ჩაიკეცა თუმცა თავს ძალა დაატანა და საავადმყოფოში მაინც მივიდა...
-მარი,ჩემო პატარა ანგელოზო,მინდა უკანასკმნელად შემოგხედო და ბოლოჯერ ვიგრძნო შენი სურნელი...ვწუხვარ,რომ ის ერთად გატარებული თბილი დღეები აღარასოდეს განმეორდება და ერთ ლამაზ მოგონებად გადაიქცევა...თუმცა მე იმ ქვეყნადაც მემახსოვრები და მეყვარები....მე ყოველთვის შენთან ვიქნები და დაგიფარავ...გპირდები ჩემო ფერიავ არასდროს მიგატოვებ...ახლა კი მშვიდობით პატარა...
ეს თქვა და თვალები მინაბა...წავიდა იმქვეყნად...მარი ტიროდა,გიჟს გავდა...აღარ იცოდა რა გაეკეთებინა,თავს ვეღარ აკონტროლებდა...როცა საავადმყოფოდან გამოვიდა მას ლაშას ძმაკაცმა წერილი გადასცა
-ლაშამ მთხოვა,რომ ეს ფურცელი შენთვის გადმომეცა....ვწუხვარ...მარიმ გამოართვა ფურცელი,სადაც ლექსი ეწერა და დაიწყო კითხვა:
***
მე შენ დაგტოვე,
და დაგიტოვე მხოლოდ ფიქრები
ისევ მარტო ვარ,კვლავაც მარტო ვარ,
ისევ ფიქრებში,ლამაზ სიზმრებში...
რა დაგიტოვე?
ფუჭი ფიქრები,ფუჭი ოცნება...
რა დაგიტოვე?
ფუჭი სიტყვები,კვლავ მოგონებად გადავიქცევი...
დილაა,დღეა,
ღამეა,ბნელა
სულ თვალწინ მიდგას მე შენი სახე
მე შენ დაგტოვე
რა დაგიტოვე?
მხოლოდ ფიქრები...
ეხლა წავალ და კვლავ მოგონებად გადავიქცევი...
მიმაგრება: |