1.ჩემი ცხოვრება ერთი მშვენიერი კატასტროფაა... სამყარო კი... უბრალოდ თეატრია საკმაოდ უნიჭო დასით..
2.არ
მიყვარს: ცუდი ხასიათის ადამიანები - ჩემი უხასიათობაც მყოფნის,უმისამართო
ღიმილი, უაზროდ ბედნიერები,სხვისი პირჯვრის წერის დროს გახსენებული
რწმენა, ამპარტავანი თავმდაბლები,სუფრაზე აცრემლებული პატრიოტები,ზარმაცი
მეოცნებენი,უშეცდომო სიყვარული.
3.ჭეშმარიტება მხოლოდ ის არის, რაზეც ხმამაღლა არ გაჰკივიან!
4.სიყვარული
ეკითხება მეგობრობას: რატომ ხარ სამყაროში საჭირო შენ როცა ვარსებობ
მე..მეგობრობა პასუხობს: რომ დავტოვო ღიმილი იქ სადაც შენ ტოვებ ცრემლს
5.როგორ მინდა ერთი დღით მოვწყდე ამ სამყაროს და გავფირდე იქ სადაც ყოველთვის მელოდებიან...
6.ზოგჯერ
პატარა წყენა გაგათევინებს ღამეს, ერთი უგულო სიტყვა სიცოცხლეს
გაგიმწარებს. ერთი უთქმელი სევდა შუბლზე დაგამჩნევს ღარებს, ის, რაც არ
ძალუძს წლებსაც ხან შეუძლია წამებს...
7.იყავი თავმდაბალი და პირველ რიგში აღიარე, რომ ამ ქვეყნად ყველაფერი არ იცი..!
8.დრო უძრავია როგორ მდინარის ნაპირი..ის გარბის სინამდვილეში ჩვენ ჩავუვლით მას
9.ცხოვრება
სცენად არასდროს მედგა, არც წარმოდგენებს არასდროს ვდგამდი, თუ დამაქვს
ცრემლიც, ღიმილთან ერთად, იცით – არც ერთი არ არის ყალბი...!!!
10.გჯეროდეს იმის, რომ გამოჩნდება ის ადამიანი, რომელსაც ეყვარები... სულ მუდამ მუდამ...
მიმაგრება: |