(ბექა)
-წამოდი ეხლა წავიდეთ კლასში კაი?
-შევთავაზე ნიას...
-კაი
-ნია ,უნდა დამპირდე ,რომ აღარასდროს აღარ იტირებ
-ეგ ხომ იცი შეუძლებელია...
-გთხოვ დამპირდი რაა ,რომ აღარ იტირებ..დაპირდები?
-ბავშვურად ვიქცეოდი უკვე
-გპირდები ,ბექა
-კლასის კარები შევაღე და შევედით...ნიას უკან ვიდექი და ყველას ვანიშნე ,რომ მისთვის არავის არაფერი ეკითხათ...არ მინდოდა დედამისი კიდევ ერთხელ გაეხსენებინა და კიდევ ერთხელ ჩამსვლიყო ცრემლი მისი ნაცრისფერი თვალებიდან ...
-ნია, საყვარელო კარგად ხარ ?
-კითხა დამრიგებელმა
-დიახ ,მადლობთ
-ისე საყვარლად უთხრა ...თან გაუღიმა...ღმერთო ,როგორ მინდა ვუყვარდე ...როგორ
(ნია)
-ეს იყო საოცარი მომენტი ,როდესაც ბექამ მითხრა „მიყვარხარ" ეს იყო რაღაც არანორმალურად ლამაზი ...მინდოდა მეყვირა ,რომ მიხარია ...მინდოდა მეყვირა ,რომ მეც მიყვარს ...
-როგორ ხარ ,ნია?
-მკითხა ბექამ
-ეხლა კარგად ,ბექა ...
-შემომხედა და გამიღიმა...ისევ ისე ლამაზად თვითონ ,რომ იცის ხოლმე...სულ რაღაც ორი საათია ვიცნობ და უკვე მიყვარს...მართლა მიყვარს ...ყველაფერზე მეტად...მინდოდა კიდევ რაღაც მეთქვა ..მეთქვა მადლობა ...მადლობა ,რომ ვიცნობ
-ბექა
-ჰო ,ნია
-მადლობ
-რისთვის ,ნია ?
-ყველაფრისთვის აბსოლიტურად ... : )
-ნია ..ნია რა კარგი ხარ ,რომ იცოდე
-მე თუ კარგი ვარ მაშინ ბექა ანგელოზია...ჰო ანგელოზია...
-უკაცრავად ,ნია მინდოდა
-უთხრა ნაცნობმა ხმამ მასწავლებელს...ჩემი ძმა იყო...
-ვინააა?
-ბექამ გაბრაზებული ხმთ მითხრა
-ჩემი ძმააა .. კაი წავალ ვკითხავ რა უნდა
-კაი...
-გავედი და ნიკაც გამომყვა...
-ნია
-დაიწყო ჩხუბი
-ჩემს გარეშე რატომ წახვედი სკოლაში? ამიხსენი ...!
-შენ გეძინა ..
-სახეზე დამაშტერდა
-იტირე ?
-მე ?
-ჰო შენ!
-არა!
-მატყუებ!
-არა არ გატყებ
-ნია ,რა მოხდა ?სანამ შევვარდი შენს კლასში და პასუხი მომითხიოვია შენი კლასელებისთვის იქამდე მითხარი !
-არაფერი
-ცრემლები კიდევ წამომცვივდა დედას გახსენებაზე ...ნიკას მაგრად ჩავეხუტე...
-ნია ,ნია ....რა ხდება ნია? მითხარი ჩემო ლამაზო
-დედა...დედა მომენატრა ძალიან ,ნიკა!ჩვენი დედა ..!
-უფრო მაგრად ჩამეხუტა ...
(ბექა)
-უკვე ძალიან აგვიანებდა ნია...ავნერვიულდი...იქნებ და არ იყოს ის მისი ძმა....არა არა არ არსებობს!
-მეც გავალ!
-სად მიდიხარ ,ბექა ?
-მოვალ !
-კარები გამოვაღე და ნია დავინახე ვითომ და მის ძმასთან ...უეჭველია შეყვარებული ყავდა ...რამოდენიმე წამი ვუყურე ...მინდოდა მივარდნილიყავი და იმ ბიჭისთვის მაგრად ძალიან მაგრად დამერტყა...მაგრამ გავჩერდი...ნია ისევ ტიროდა...ეს ,რომ გავაცნობიერე ვეღარ მოვითმინე და წამოვიყვირე :
-ვინ ხააარ?!რა გინდა ?ნიას შეეშვი ...გაიგე ?
-ნია ჩემსკენ წამოვწიე...
-რა ვინ ვარ ბიჭო ...რა გინდა?
-მითხრა ნიას ვითომ და ძმამ
-ნიას ხელი გაუშვი თორემ ტვინს მიგასხმევინებ !
-ვინ ვის მისხმავინებს მაგასაც ვნახავთ!
-გაჩეეერდიიიით!
-წამოიყვირა ნიამ!
-გაჩერდით ...ბექა ეს ჩემი ძმაააააა გაიგე სხვა არავინ არ არის!
-და მერე ამის რა საქმეა ძმა ვარ თუ ვინ ვარ!
-მართლა ნიას ძმა ხარ ?
-დიახ ბატონო!
-ირონიულად მითხრა
-და ,რომ არ ვყოფილიყავი პრობლემა იქნებოდა?
-მემგონი არც შენ მოგეწონებოდა ,ნიას ვიღაც უცხომ,რომ მოაკითხოს და ხმა არავინ ამოიღოს! -ნია ეხლავე კლასში შედი
-უთხრა მისმა ძმამ
-არა!
-ნია ,გთხოვ შედი
-ვუთხარი და უნდა გენახათ თავი ჩაღუნდა და კლასში შევიდა...ნიას ძმა გაოცებული დარჩა !და მხოლოდ ერთი რაღაც მკითხა :
-ვინ ხარ ესეთი?
-ბექა!
-უნდა ვილაპარაკოთ ოღონდ ეხლა არა!
-აქ პირობებს მე ვაყენებ!
-არ ვიყავი მიჩვეული ბრძანებების შესრულებას!
-რა გინდა ?
-გინდა ლაპარაკი? კარგი!საღამოს 7 საათზე გნახავ
-სად?
-სკოლის წინ ...მოსულა?
-მოსულა!
მიმაგრება: |