(ბექა)
-ბექა ,შეგიძლია წამოხვიდე ,მამაშენმა გირაო გადაიხადა-შემოვიდა ირაკლი
გარეთ ,რომ გავედი დედა მამა და ქეთა დავინახე!ატირებული ქეთა და დედაჩემი!
"რა ატირებთ?"
-დედა ,რა გჭირს?ქეთა შენ რა გინდა აქ ?რატომ ტირი?
-შენ თავს შეხედე -დედამ მითხრა!
-წამოდით ,წავიდეთ ამ საშინელი ადგილიდან-თქვა მამამ
-ბეექ სახლში ავიდეთ ხო?-შემომთავაზა მამამ
-საავადმყოფოში მივდივარ მე ,ნიასთან
-ნია!ნია!ნია!სხვა არაფერი იცი?-გაბრაზებული მზერა მომბყრო ქეთამ
-შენი თავი არ მაქვს ,ქეთა და დამშვიდდი ძალიან გთხოვ!
-ყველაფერი მაგ გოგოს გამოა!
-გადაეთრიე მანქანიდან!
-რა?
-რაც გაიგე!
-ბექა ,ესე ნუ იქცევი-გამოესარჩლა ქეთას დედაჩემი!
-მანქანა გააჩერე ,მამა
-რატომ?
-გააჩერე!-იმ საშინელი გოგოს დანახვა აღარ მინდოდა ბიჭი მაინც ყოფილიყო დავლეწავდი მაინც !მანქანიდან გადმოვედი და საავადმყოფოში წავედი!
-ნიკა ,როგორააა?
-ბექა ,მადლობა ღმერთს აქ ხარ!
-რა ხდება?
-ნია ,ცუდად არის !ძალიან ცუდად!გვთხოვენ ,რომ აპარატიდან გამოვაერთოდ !აზრი არ აქვსო!
-არასდროს ამას არ იზავთ ხომ იცი!
-მეც ,არ მინდა!
-ამას არ დავუშვებ ,გესმის?
ნიასთან შევედი...უფრო გათეთრებული ,მაგრამ მაინც ძალიან ,ძალიან ლამაზი იყო!
-რატომ უნდა იწვე შენ აქ და მე რატომ უნდა ვიყო ჯამრთველი?რატომ არ ვარ შენს ადგილას !რატომ?მითხარი გთხოვ ,რატომ?
-......
-იცი ,ნია? მე შენს გარეშე მოვკვდები!გთხოვ გაახილე თვალები ჩემო ,საყვარელო!გაახილე ,გეხვეწები!ნია ,გთხოვ ,ნია
-.....
-ნი ,არ შემიძლია შენს ძილს ესე მშვიდად ვუყურო!მიყვარხარ ,მჭირდები ,მენატრები!შენი ხმა მენატრება ,ძალიან მენატრება...უსაშველოდ მჭირდები
-......
-იცი ,როგორ მენატრები? იცი ,როგორი ძნელია ,როდესაც გიყურებ და შენ არც კი მელაპარაკები!შენი თვალები მომენატრა,რომელიც უკვე მეორე დღეა დახუჭულია და არც კი ახელს!
-.....
-გაკოცებ კარგი?-მას მივუახლოვდი და ცივ ბაგეზე ჩემი ტუჩები შევახე!-მიყვარხარ ,ნია!
იქვე ჩამოვჯექი ...ნიას ხელი ხელში დავიჭირე და თითქოს ,რაღაც იმედი მომეცა!მისი ხელი ისევ ძალიან თბილი იყო !ძალიან თბილი!
* * * * * * *
-ბექა ,მე შენთან ვარ-მისი ცისფერი თვალები დავინახე ისევ დავინახე ნიას ცისფერი თვალები!ოქროსფერი კულულები და პატარა ტანი!
-ნია ,მიყვარხარ ვიცოდი ,რომ გაიღვიძებდი!
* * * * * * *
თვალები გავახილე ...ნიას ხელი ისევ ხელში მეჭირა!მინდოდა სიზმარი რეალობად ქცეულიყო !ძალიან მინდოდა !სიზმარმა კიდევ უფრო მეტად მომანდომა ნიას გაღვიძება!
-არ მაგდებთ გარეთ ?-ვუთხარი მედდას
-არა ,თქვენზე მთხოვეს პაციენტთან იყოს 24 საათი თუ მას სურსო-"პაციენტთან" ნია პაციენტია!მაინც ვერ ვიჯერებდი ,რომ ნია ცუდად იყო!
მადლიერების გრძნობა დამეუფლა ...მე ხომ ნიასთან ვიქნებოდი სულ!
-როგორ არის?
-ისვე ისე
-მისმინე ,გუშინ ხელი თბილი ქონდა ,ნიას
-ის ჯერ მკვდარი არაა და ეგ არაფერს ნიშნავს
-რას ქვია ჯერ?რანაირად ლაპარაკობ!
-ესეა ,მაპატიე-ის ქალი გავიდა !მისმა სიტყვებმა გული საშინლად მატკინა!"ის ჯერ მკვდარი არაა" ნიასთან მივედი და ჩავეხუტე შეძლების და გვარად!
-არ დამტოვო ,გთხოვ ,ნია!-ცრემლები ისევ წამსკდა
-ბე...ქაა- გარკვევით გავიგე :"ნიამ ჩემი სახელი წარმოთქვა"
მიმაგრება: |