(ნია)
-ბექა ეს ყველაფერი უკვე საშინლად მაგიჟიებს
-რა?
-რა რა ?რაღაც ხდება და არ მეუბნებით შენ და ნიკა!რაღაც ხდება!
-რა ხდება ?
-თავს ისე ნუ მაჩვენებ ვითომ არაფერი იცოდე!
-არა ,ნია არაფერი არ ხდება ,მართლა!
-მატყუებ!
-კაი რა ნუ მაცინებ რა უნდა ხდებოდეს?
-ეგ მეც არ ვიცი ..ერთ რამეს გთხოვ კაი?
-კაი ..რას ?
-არ მომატყუო!უბრალოდ მითხარი ,რომ რაღაც ხდება ,მაგრამ არ მომატყუო ,გთხოვ
-ნია არაფერი არ ხდება!
-მართლა?
-ჰო!გტკივა ხელი?
-ცოტა!-ხელი მაგრად გადმომხვია...ისე ,რომ არც კი ვჩანდი !არ ვიცი რა ხდებოდა ,მაგრამ ის ვიცოდი ,რომ ბექა მატყუებდა!დარწმუნებული ვიყავი!ქუჩაში ყველას ათვალიერებდა...თითქოს ვინმეს ეძებდა!შემდეგ უკვე სკოლაში დაიწყო თვალიერება საზოგადოების!ეს მართლა აუტანელი იყო!ყველაზე მეტად კი ის მაეჭვებდა ,რომ არსად არ მტოვებდა!სადაც არ უნდა ვყოფილიყავი მისი ხელები ყოველთვის მიჭერდნენ!ესეიგი პრობლემა ჩემში იყო!ამან დამაწყნარა !რაც მთავარია ბექა და ნიკა კარგად იქნებოდნენ!
-გაიგე რა მოუვიდა ,ლაშას ?
-ჰო ვიღაცას დაუჭრია-ჩურჩულებდნენ ჩემი კლასელი გოგოები
-ბექა ,ლაშა ვინაა?
-ყველა რასაც იძახის კი არ უნდა მოუსმინო ...!მითუმეტს არც უნდა დაუჯერო!
-ანუ შენც გაიგე ,რომ დაჭრეს ?
-არა არ დაუჭრიათ!
-მართლა? კაია !
-ჰო უბრალოდ ველომრბოლერია და ნეკნები დაიმტვრია სულელმა
-ლაშა ისაა ხომ ქერა თმიანი ბიჭი?
-ვა ბიჭები რა კარგად დაგითვალიერებია
-ნუ სულელობ!შენთან ერთად დავინახე და იმიტომ დავათვარიელე
-კაი ჰო!ვიხუმრე!ხელი ,როგორ გაქვს ?
-რავიცი ...-მისი ხელი შეახო ჩემს ნატკენ ხელს...ისე სათუთად!
-გტკივა ხელს ,რომ გადებ?
-ჰო ცოტა!
-ნია ,დამწვრობის წამალი ვიყიდოთ სკოლის მერე
-არა რა!არაა საჭირო
-არ მინდა რამე გტკიოდეს
-იცი ? ძალიან მიყვარხარ!-ჩემსკენ გადმოიწია ...ხელები ამომაფარა და მაკოცა!
-მიყვარხარ!
(ბექა)
შუა გაკვეთილზე ვიჯექით ,რომ სკოლის დარაჯი შემოვიდა და მასწავლებელს რაღაც უჩურჩულა...
-ნია მოდი გეძახიან!-უთხრა დქმრიგებელმა ნიას
-ეხლავე-ნიაც წამსვე წამოდა...მე ხელი მოვკიდე და ვთქვი:
-მოიცა ,ვინაა?
-მისი ძმაა!
-აქ შემოვიდეს და ვნახავ ძმააა თუ ვინცაა-გაბრაზებულმა წამოვიყვირე და ნია მერხთან დავსვი
-ბექა ,რა გჭირს?ეხლავე მოვალ!
-აქ იყავი ,ნია !ვნახავ ვინ არის და მერე გახვალ შენ!-სანამ კლასიდან გამოვიდოდი ლუკას ვთვხოვე ნიასთვის მიეხედა!მერე დამრიგებელთან მივედი და რაღაც სისულელეები მოვიმიზეზე გასასვლელად...როგორც ყოველთვის მოგებული მე აღმოვჩნდი!კლასიდან გავიხედე ...იქაურობა შევათვარიელე ,მაგრამ არავინ არ ჩანდა.. უცბად ფეხის ხმა გავიგე...ხმას გავყევი...მირბოდა...დავინახე ...ფანჯარა გამოაღო და გადახტა!იგივე გავაკეთე მეც
-დამიცადე ნაძირალა!გარბიხარ? გეშინია?-რას აღარ ვეძახდი...ძალიან სწრაფი იყო !სადღაც მიიმალა!გამექცა!მაშინვე უკან მოვბრუნდი ,რომ ნიასთან არ მოსულიყო!
მალე კლასს მოვუახლოვდი და ...ვერც კი დავინახე კლასი იმდენი ბავშვი იყო შემოხვეული ...მასწავლებელებსაც მოვკარი თვალი...ვიდექი და ფეხს ვერ ვადგავდი ,რომ შევსულიყავი!ბოლოს ვიყვირე:
-ნიაააააააააააა-უცბად გონება განათდა...ბავშვების წინ ნია დავინახე მასწავლებელთან ერთად!ექთანი ხელს უხვევდა...ნია ტიროდა...
-ნია ..ნია რა გჭირს?-ძლივს გავარღვიე ბავშვების ბარიერი ,რომ მასთან მივსულიყავი!
-ბექა აქ ხარ?-და უფრო მეტად ატირდა
-რა მოხდა?-ვიღრიალე და ნიასთან მივედი...
-ნატკენი ხელი კარებში მოყვა!-მიპასუხა ერთ-ერთმა იქ დამსწრემ...იატაკზე დავჯექი და მისი ერთი ხელი ავიღე ხელში...მეორეს ექთანი უმუშავებდა...
-რა გინდოდა ,ნია კარებთან?
-რა უნდოდა ვაჟბატონო და ფანჯრიდან ,რომ გადახტი მანდატურებმა დაგინახეს ...შემოვიდნენ და მითხრეს!-მითხრა დამრიგებელმა
-და ყველანი წამოცვივდით ხო?
-ყველა არა!მე და ნია!
-ბექაააა სიხარულო აქ ხარ?ცოცხალი ხარ?კარგად ხარ?-უკნიდან მომეხვია ვიღაც!ავხედე და ქეთა დავინახე
-ეხლა შემამჩნიე?
-ჰო ამდენ ხალხში
-მოდი რა შენს საქმეს მიხედე-ამასობაში ექთანმაც დაამთავრა თავისი სამუშაო...ავდექი...ნია წამოვაყენე და ჩავეხუტე...მისმა სურნელმა დამავიწყა ყველაფერი...
-ბექა უნდა ვილაპარაკოთ მანდატურების ოთახში!-მითხრა დამრიგებელმა
-დრო არ მაქვს!
-რა?
-რა და ნიას მარტო არ დავტოვებ!რამე სათქმელი თუ გაქვთ აქვე მითხარით რა!-მანდატურთან მივედი და ვუთხარი:
-აბა რა გინდათ?
-რა რა მინდა ,ბექა ....რატომ გაიპარე?
-რა გავიპარე სუ გაგიჟდი ,გიო?(მანდატურის სახელია გიო)
-რატომ გადახტი ფანჯრიდან?
-იცი რაა რაც გინდა ის იფიქრე!
-ბექა ,მოიცა შენ და ნიას ერთმანეთი გიყვართ ?-ეხლა დამრიგებელი ჩაერთო
-ჰო ...რამე პრობლემა ხო არაა?
-არაფერი...გაუფრთხილდი ,რომ არა ლუკა იმავე ფანჯრიდან გადმოხტებოდა საიდანაც შენ გადახტი
-რა?
-რა და ლუკამ დაიჭირა!
-ჯანდაბა!
-რატომ არ მეუბნები რა ხდება?
-რაღაც მართლა ხდება!
-მე ვერაფერში დაგეხმარები?
-კი დამეხმარებით!
-რაში?
-გაკვეთილებიდან გაგვათავისუფლეთ!მე ლაშასთან მინდა წასვლა...ნიას იქამდე სახლში მივიყვან
-კარგი გაგათავისუფლებთ...-ნიასთან მივედი ...ჩანთები ავიღე ...მას ხელი მოვკიდე და წამოვიყვანე
-სად მივდივართ?-ისევ ბავშვური თვალებით მკითხა ნიამ
-სახლში შენთან!-ტაქსი გავაჩერე ....
-ნია ,რამ მოგაფიქრებინა ,რომ შენც უნდა გადმომხტარიყავი ფანჯრიდან?
-რა მოხდა ..შენ თუ გადატხი მეც გადავხტებოდი
-ჰო და რამეს დაიზიანებდი ან უარესი არც მინდა ვიფიქრო..რასაც მე გავაკეთებ შენ აღარ გააკეთო!მე ბიჭი ვარ შენ გოგო ....განსხვავება არ არის?
-არა-გამეცინა...
-გტკივა?
-ჰო ცოტა!
-სულ ეგრე იძახი
მიმაგრება: |
