(ნია)
საოცარი ბედნიერებით მივუახლოვდით მე და ბექა სკოლას ...იქ ...იქ საშინელი სანახაობა დამხვდა...გოგოების უდიდესი შემადგენლობა შემოგვეგება...ზოგი ტიროდა..ზოგი კი ჩემსკენ იწევდა ...ზოგი საშინელ მზერას მესროდა...შევკრთი...
-ნუ გეშინია ...ესეთ ამბავს ისედაც ველოდი-მითხრა ბექამ
-რა ნუ მეშინია შეხედე ბიჭები გოგოებს იჭერენ ჩემსკენ ,რომ არ გამოვარდნენ
-მე აქ არ ვარ ?
-კი ,მაგრამ არ მინდა ყველას ვძულდე
-ნია ,მალე დაავიწყდებათ ეს ამბავი ...-წინ მივდიოდით ..ბექამ ხელი გადმომხვია და ჩვეულებრივად სკოლაში შემიყვანა...
-აქ დამელოდე კაი ?-მითხრა მან
-რატომ?მე შენთან მინდა!
-აქ იყოს!-უთხრა დარაჯს
-ბექა!
-მოვალ!-ყველაზე საშინელი ის იყო ,რომ დარაჯი ბექას სიტყვებს უჯერებდა და არსად მიშვებდა...
რამოდენიმე წუთში ბექა გამოჩნდა...მასთან ერთად მთელი სკოლის გოგოები მოდიოდნენ ...ერთი შემომხედეს და წავიდნენ...ბექაც მალევე ჩემთან გაჩნდა..
-ყველაფერი კარგადაა... ავიდეთ კლასში?
-რა უთხარი?
-არაფერი ისეთი...
-ბექ არ მინდა ჩემს გამო ვინმემ იტიროს
-ჩემი ბრალია ეგ
-რა?შენი რატომ?
-იმიტომ ,რომ ...მოკლედ "დაიკიდე" რა
-შენი ბრალი რატომ არის ?
-არა ისე ვთქვი ...წამოდი რა ავიდეთ კლასში
-კაი ....
კლასში ასვლისთანავე ქეთა შემომეჯახა...ისიც იგივე მდგომარეობაში იყო ...ტიროდა...საერთოდ აღარც კი მახსოვდა მას ,რომ ბექა უყვარდა....ბექას ხელი გავუშვი და ქეთასთან სალაპარაკოდ წავედი ,მაგრამ ბეაამ მაინც დამიჭირა
-სად მიდიხარ ?
-ქეთას უნდა ველაპარაკო!
-არა!
-კი!
-რა საჭიროა?
-საჭორია...გთხოვ ,ბექა გამიშვი
-როგორც შენ გინდა ...მე აქ ვარ
-კარგი
ქეთა მირბოდა...არ ვიცი სად ,მაგრამ მირბოდა ....მე მიძნელდებოდა დაწევა და დავუძახე :
-ქეთა ,გთხოვ დამელოდე უნდა გელაპარაკო
-შეეშვი ,ნია წამოდი -ისევ ბექას ხმა მესმოდა
-ბექა მაცადე!-როგორც იქნა ქეთა გაჩერდა...და ეხლა უკვე ჩემსკენ შემოტრიალდა..მომიახლოვდა ...დამიდგა და მითხრა:
-რა ჯანდაბა გინდა?-ბექას შევხედე უკვე ჩემთან მოდიოდა...
-მე მინდა ,რომ არ ტიროდე
-გინდა? ჰოდა დაანებე ბექას თავი!
-კი ,მაგრამ მე ..მე ...
-ქეთა ,სანამ გავმწარვებულვარ "დავაი" სახლში...-უთხრა ბექამ
-ბექა გაიგე მიყვაარხააარ
-ათასჯერ მაინც მითქვამს შენთვის მე არა
-მატყუებდი...მატყუებდი...მეუბნებოდი ,რომ გიყვარდი ...არადა მატყუებდი...-ვუყურებდი ბექაას და ქეთას ჩხუბს და ვერც კი ვიგებდი რას ეუბნებოდნენ ერთმანეთს
-ძალიან კარგად იცოდი ,რომ არ მიყვარდი....ხვდებოდი...გახსოვს რამდენჯერ გითქვამს მგონია ,რომ არ გიყვარვარო ჩემთვის?
-მერე რააა...მაგას იმიტომ გეუბნებოდი ,რომ ხშირად გეთქვა ჩემთვის "მიყვარხარ"
-რა მეთქვა ხშირად? ხო იცი ტყუილი არ მიყვარს!არ მიყვარდი ადამიანო გაიგე
-მე მგონი ზედმეტი ვარ-ვთქვი და წამოვედი
-ნია ,მეც მოვდივარ...შენ კიდევ სახლში წადი დაფიქრდი გაანალიზე სიტუაცია დეა ისე დაუბრუნდი სკოლას...უარეს შემთხვევაში მამაშენს დაველაპარაკები და სკოლიდან გადაგიყვანს!-უკვე ყელში მქონდა ეს ლაპარაკი...კლასში შესვლას ვაპირებდი ,რომ ისევ ნაცნობი ადამიანის ხელი შემეხო...
-ბექა...
-რა?-არ ვიცოდი რა მეთქვა ...ყველფრის გაანალიზება მჭირდებოდა...
-ბარო ბექა-უთხრა ვიღაც უცნობმა ბიჭმა
-ბარო თოკო
-ახალი მსხვერპლია?-და ჩემსკენ ისროლა მზერა ამ ვიღაც თოკომ
-ხო მე მსხვერპლი ვარ და ეს კარგად გამოუვიდა ბექას!
მიმაგრება: |