(ნია)
-"ჩემი ბიჭი ,როგორ მომენატრა....ჩემი ბექა....მოვიდეს ხვალინდელი დღე ,რომ ვნახო..."-ფიქრები არ მასვენებდა...უკვე ვხვდებოდი ,რომ ბექას გარეშე 1 წუთის გატარებაც კი ტკივილს მაყენებდა,რადგან ,როდესაც მას ვუყურებ მგონია ,რომ ბედნიერებაში ვარ...ვცხოვრობ არა თბილისში არამედ ოცნებაში...როგორც ერთ სიმღერაშია ..."მეგონა ეს მხოლოდ წიგნებში ხდებოდა ,მოდიოდა სიზმრებში სიზმრებში რჩებოდა" ადრე მეგონა ,რომ თუ სიყვარული გაქრებოდა მზე იტირებდა და ჩაქვრებოდა ...ეხლა კი დარწმუნებული ვარ ,რომ ესე მოხდება..სიყვარულის გარეშე დედამიწაზე სიცოცხლე შეწყდება..ყველაფერი გაქრება მის გარეშე...
-"ვიპოვე...ვიპოვე"-ეს წარმოვთქვი და დავიძინე...
-ნია...ნი გაიღვიძე -ნიკას ხმამ გამომაღვიძა...
-გათენდა ? დილაა?-საწოლიდან წამოვხტი
-რა იყო ესე მალე არასდროს ამდგარხარ ?
-სკოლაში მაგვიანდება ?
-თუ ბექასთან?-მოწყენილი თვალებით შემომხედა...ნიკასთვის მაინც ძნელი იყო იმის წარმოდგენა ,რომ მე ვიღაც მიყვარდა...
-შენ მაინც ჩემთვის ყველაფერი ხარ ხომ იცი ?მიყვარხარ ნიკუშ -მივედი და ჩავეხუტე...
-იცოდე ,რომ გაწყენინოს არ ვაცოცხლებ
-კაი რა ნიკუშ...მიყვარხარ
-მეც მიყვარხარ ...ნია იცი გუშინ დამავიწყდა მეთქვა ეხლა ბექა წაგიყვანს ხოლმე სკოლაში !
-რა?მართლა?დღესაც ?აქ მოვა ?-გახარებული ვწიოდი...
-ჰო დღესაც და სულ ...ყველაშემთხვევაში იქამდე სანამ შენ ეს მოგინდება
-ვააიმე ვაიმეეე რა მაგარია, ნიკაა რა ძალიან მაგარია
-მე ,რომ მიმყავდი არ გსიამოვნებდა და ბექასთან ერთად ,რომ მიდიხარ გიხარია
-ნიკაა!
-კაი ჰო...წავედი და მალე ჩაიცვი ...
-ჰო ..ჰო
ფანჯარაში გავიხედე და...ნაცნობი სახე დავინახე...ნაცნობი მზერით ...ნაცნობი ცისფერი თვალებით და ნაცნობი ქერა თმით...ბექა!
-"ბექა !ბექა!ბექა მოვიდა!"- იდგა ერთი ფეხი მიყუდებული ქონდა ხეზე...კიბეები მალე ჩავირბინე ...ნიკა შემხვდა ხელი მომკიიდა და მითხრა
-ნია
-ჰო
-ძალიან ლამაზი ხარ
-მართლა?
-ჰო სულელო...ეხლა გაიგე ?
-იცი რაა შენ კიდევ ძაან სიმპატიური ხარ ,მაგვიანდება და წავედი ეხლა მე კაი?
-გაგვიანდება ?თუ
-ჰო ბექასთან მივდივარ მოვიდა და ...
-კაი წადი!
-მიყვარხარ-გარეთ გავედი და კიდევ ერთხელ დავინახე...
(ბექა)
კარები გამოაღო...ულამაზესი იყო...რაღაც სხვანაირი...ანგელოზივით ლამაზი იყო...პატარა ცხვირი ...ცისფერი თვალები და ოქროსფერი თმა...საოცრად უცხო იყო...ყველაზე ლამაზი...გოგონა ,რომელიც სიცოცხლეს მერჩივნა ჩემს წინ იდგა...გაშეშებული..მეც არ დავაყოვნე ...გავიქეცი და ხელში დავაბზრიალე ...პირველი სიტყვები , რაც გულიდან წამოვიდა იყო:
-ნია ,მიყვარხარ -ერთი ცრემლი ...ლამაზი ცრემლი გაუჩნდა თვალზე და მითხრა:
-მეც მიყვარხარ ,ბექა-რა ვიგრძენი ამ დროს ?არ ვიცი ...რაღაც სხვა...არარეალური სითბო დამეუფლა...არ ვიცი რაღაც განსხვავებული რამ იყო..
-ნია...ნია შენ ჩემი ხარ მარტო ჩემი ....მიყვარხარ ....შენთავს არავის დავუთმობ იცოდე ....მიყვარხარ იცი ?ვგიჟდები შენზე იცი ?მაოცებ იცი ?მიყვარხაარ!
-მეც ..მეც ...მეც მიყვარხარ ...
ქუჩებში ერთად მივდიოდით...ნია და მე ...მე და ნია...ჩემი ლამაზი ნია...
-"მადლობ ..მადლობ ....მადლობ ღმერთო ნია ,რომ გამომიგზავნე ...მადლობ "
-ბექა იცი ?
-რა ნია?
-სიყვარული თუ გაქრება, მზე იტირებს და ჩაქრება
-ნია ...მაოცებ...
-მე კიდევ მიყვარხარ
მიმაგრება: |