როგორ
არ მინდა ზაფხული მოვიდეს, მაგრამ დღითიდღე სულ უფრო თბება და ქრება
ზამთარი.. მემშვიდობება 9თვით და ვიცი როგორ მომენატრება.. მომენატრება
ბუხართან ჯდომა და ცხელი შოკოლადი.. სიცივე მომენატრება,, თოვლი, ყინვა,
ქარი.. საახალწლოდ მორთული ქუჩები, ნაძვის ხე მომენატრება.. მიყვარს როცა
ოთახში, ფანჯრის რაფაზე ვზივარ და ხალხს, გამვლელებს ვუყურებ.. თანაც
რახელა ფანჯრები აქვს ჩემს ოთახს.. გადათეთრებული ხეებისა და ქუჩის ყურება
მიყვარს.. მაგრამ ვემშვიდობები ამ ყველაფერს ცოტახნით და მხოლოდ ჩემს
ნახატებში გადავათეთრებ ბუნებას თეთრად.. ჩემებურად დაუბერავს სუსხიანი სიო
და დაიწყება ბარდნა მანამ სანამ ყველაფერი არ გათეთრდება.. მხოლოდ ჩემთან,
ჩემს ნახატებში.. ჩემს ლექსებსა თუ ჩანაწერებში..
რამდენი სასწავლი
მაქვს მე კიდევ ისე მიყვარს გამვლელების თვალიერება, სულ გადამავიწყდა
დასაწერი დავალებებიც და სასწავლიც.. გვერძე ხელი შოკოლადით სავსე ფინჯანი
დავიდგი და დავალებებს გადავხედე.. ტელეფონს მივჩერებივარ მაგრამ არც
მირეკავ არც მწერ.. არც მე ვაპირებ მოწერას.. ბოლოს ისე ირია ყველაფერი..
სულ ჩხუბობ, არაფერი შენ არ მოგწონს.. აზრი კი აქვს ჩვენს ასეთ
ურთიერთობას? არვიცი.. დრო გვიჩვენებს, მაგრამ ალბათ ჯობია ეხლავე
დაგშორდე.. ფიქრებში გართული, ხალხის ყურებით დაღლილმა ძლივს შევამჩნიე
როგორ მიქნევს ხელს ვიღაც უცნობი.. ჩემს წინა სახლიდან.. მაგრამ ვინაა ან
რაუნდა? ..
- გამარჯობა..
სწორედ ეს სიტყვა ამოვიკითხე მისი
ტუჩების მოძრაობიდან და მეც ხელი დავუქნიე.. გამიღიმა.. შებრუნდა და
დავინახე როგორ გავიდა ოთახიდან.. რა უცნაური ბიჭია გავიფიქრე ჩემთვის და
მეც გავედი ოთახიდან.. როგორ არ მინდა სკოლაში წასვლა, ასე ძალიან არასდროს
დამზარებია მაგრამ უკვე ხუთშაბათია მე კი ამ კვირაში საერთოდ არ წავსულვარ
სკოლაში, ამიტომ მაინც მომიწევს ადგომა 8საათზე, სხვა რა გზა მაქვს..
-ადექი უკვე 8ხდება..
დედის ხმა გავიგონე და ძლივს თვალი გავახილე..
-ცოტა ხანიც და ავდგები..
ვიწექი... და როცა მივხვდი რომ მაგვიანდებოდა მაშინ უცბად წამოვხტი
საწოლიდან და ჩაცმა დავიწყე.. პირიც უცებ დავიბანე და სახლიდან გამოვვარდი.
კიდევკარგი ყურსასმენები არ დამავიწყდა, ვფიქრობდი ჩემთვის და მუსიკები
მოსმენა დავიწყე.. დღეს გადავრჩი დაგვიანებას მაგრამ ხვალ თუ მართლა ასე
ვიზოზინებ დამაგვიანდება და დამრიგებლის ლექციის მოსმენაც არ ამცდება.. ჯერ
დღეს დაიწყებს..
-მოხვედი? რატომ არ დადიოდი ამ კვირაში? ისედაც ამდენი გაცდენები გაქვს..
კლასში შესვლისთანავე მომახალა დამრიგებელმა..
-ცუდად ვიყავი. ვუთხარი და დავჯექი ჩემ ადგილას.. დაქალს ველოდებოდი,
მაგრამ ისე აგვიანებდა ვიფიქრე არ მოვა ალბათ დღესთქო, მაგრამ გული არ
მითმენდა და წამდაუწუმ კარისაკენ ვიხედებოდი.. და ამას ვის ვხედავ.. ის
ბიჭი რომელიც გუშინ ხელს მიქნევდა.. ხო.. ის ბიჭია.. ჩვენს კლასში შემოდის
და ჩემს გვერდით ჯდება.. შემომხედა და..
- გამარჯობა, მე ახალი ვარ..
-გაგიმარჯოს.. როდის გადმოხვედი?
-ერთი კვირაა უკვე.. ლაშა მქვია.
-მე ნინი..
მიმაგრება: |