-მე რომ წავალ,ალბათ იტყვის დედა.
-ეს რა კარგი გამიზრდია შვილი,
და ინატრებს ის დრო მისცა ნეტავ,
პირველად რომ დამიკერა ღილი.
-როცა წავალ გაიხსენებს მამა,
პირველად რომ მნახა უკვე დიდი.
კარგია რომ არ გამათამამა,
კარგია რომ ასე კარგად მსჯიდი.
-წავალ მჯერა მერე იტყვის ქალი,
შეიძლება, დაიღვაროს ცრემლად.
ეცოცხლაო, ყოფილიყო მთვრალი,
მთავარია ვიქნებოდით ერთად.
-მე არ ვიცი რას იფიქრებს შვილი,
ალბათ, ცუდს, და ალბათ, ცოტა კარგსაც.
თვითონ ვიცი, მოვაკელი ხილი
და ვაკლებდი , ნაყინსაც და მარწყვსაც.
-რას იტყვიან ძმები, წავალ როცა,
ალბათ იქაც შემფიცებენ ძმობას.
ჩემს გარეშე დაიცლება ბოცა ,
ჩემს გარეშე აჰყვებიან გრძნობას.
-იქ კი ვიცი ვინც დამხვდება
მუდამ სცდიდა თავის ბედს და წერას.
კარგი არ უკეთებია თითქმის,
თუ არ ჩავთვლით რაღაც ლექსის წერას.
-მე მინდა რომ ვუპასუხო ყველას,
ქალებს,შვილებს ჩემიანებს მასას.
მოერიდონ უსაფუძვლო ღლვას
არ ვაპირებ მე ჯერ არსად წასვლას.
მიმაგრება: |