წვიმს.წვიმის წვეთები ნაზად მეალერსებიან გაყინულ სახეზე.ვგრძნობ როგორ უერთდებიან ისინი ჩემს ცრემლებს,რომელიც მდის მხოლოდ იმის გამო რომ დაგკარგე.შენ წახვედი და ჩემი ყველა მოგონება წაიღე,არაფერი დამიტოვე მხლოდ ცრემლები ნატკენი გული და ის ლამაზი წარსული,ჩვენი წარსული მოსაგონებლად.შენ რომ გცოდნოდა როგორ მიყვარდი,ალბათ შეგეცოდებოდი მაგრამ ვაი რომ არ მჭირდება მხოლოდ შეცოდება,მე შენ შენ ხო მარტო შენ მჭირდები.ნელა მივუყვები ჩაბნელებულ ქუჩას სადაც მხოლოდ ერთი ლამპიონი ბჯუტავს,როგორს ჩემი სული ტკივილით სავსე,მხოლოდ შენი მოგონებები ახსოვს,მხოლოდ შენ ენატრები,და ამ ლამპიონის მსგავსად ნელ ნელა კვდება,ქვრება და გული წყდება..მტკივა საშინლად მტკივა მარტოობა,როგორ მინდა მხოლოდ ერთხელ შეგეხო მოგეალერსო მხოლოდ ერთხელ ვიგრძნო შენი ცხელი ტუჩების სითბო..მენატრები სიგიჯემდე,მარტოსული სულის და ნატკენბი გულის გარეშე,როგორ ვიცოცხლო,მხოლოდ შენ შეგეძლო გაგენათებინა ჩაბნელებული სამყარო ჩემი.მხოლოდ შენ გიყვარდი წრფელი სიყვარულით..მეგონა ხო მეგონა რომ გიყვარდი.მპირდებოდი ჩემი პატარა ანგელოზი ხარო..და როცა დამჩირდი მაშინ მიატოვე შენი ანგელოზი..მე კი ისევ გელოდები ..წვიმს და ჩაბნელებულ ქუჩის კუთხეში მხოლოდ ერთი ლამპიონი ბჯუტავს,ბჯუტავს როგორც ჩემი სული..რომელიც მხოლოდ შენ ერთს გელოდება...მე შენ მიყვარდი..არა კი არ მიყვარიდ ეხლაც მიყვარხარ..იმ ტკივილის მიუხედავად იმ მომავლის მიუხედავად რომელიც მელის..