მთავარი »
2012 » ოქტომბერი » 27 » მე და შენ... მთვარის შუქზე 1
10:41 AM მე და შენ... მთვარის შუქზე 1 |
არასოდეს შეგეშინდეს იმის რომ ოდესმე რაღაც მთავრდება შენს ცხოვრებაში...
გაიღიმე სამაგიეროდ ხომ ახალი იწყება...
მე ეკა ვარ... 16 წლის...
ჩემი მშობლები ერთმანეთს გაცილდნენ... მე და დედა ახალ სახლში გადმოვედით საცხოვრებლად... მამა მარტო დარჩა...
-ეკა მოდი ყუთები ამომატანინე...-დამიძახა დედაჩემმა როცა ჩემს ახალ ოთახს ვათვალიერებდი...
ქვემოთ ჩავედი და დედას ყავისფერი ყუთი გამოვართვი... ამ ყუთში ჩემი ჩანაწერები ეწყო...
-დეე ამას ზემოთ ავიტან კარგი?-ვთქვი მე...
-კარგი დე... მეც ამოვალ და პირველი შენი ოთახი მოვაწყოთ...
-კარგი
როგორც გინდა...-ვთქვი და ჩემი ოთახისაკენ წავედი...ჩვენ საკუთარი სახლი
ვიყიდეთ... ამ სახლს უამრავი ზედმეტი ოთახახი ჰქონდა... 2 სართულიანი...
ზედა 5 ოთახით... ქვედა 2 გაერთიანებული და 2 ცალკე ოთახით... მე და დედა
2 ოთახს თუ დავიკავებდით, დანარჩენი რად გვიდნოდა?? არც კი ვიცოდით რაში
უნდა გამოგვეყენებინა ან ამდენი ოთახი რა ავეჯით უნდა შეგვევსო...
დედაჩემი
ერთ-ერთ ცნობილ მაღაზიაში საქორწინო კაბებს კერავდა და ამით ძალიან
კმაყოფილი იყო... თავისი საქმე ძალიან უყვარდა და სურდა რომ ყოველ ჯერზე
ახალი რამ შემოეტანა საზოგადოებისათვის...
მიყვარდა როცა დედას სამსახურში მივყვებოდი და იქ მის კაბებს ვათვალიერებდი... სხვადასხვა ბუკლეტებში, თუ საკუთარი თვალით...
-აბა რითი დავიწყოთ??-თქვა დედამ როცა ოთახში შემოვიდა...
-იცი დეე... მინდა რომ ნათელი ფერები იყოს...-ვთქვი მე და ნივთების ამოლაგება დავიწყეთ...
-კარგი
როგორც გინდა...-თქვა დედამ და მალე ოთახი ისე მოვაწყვეთ როგორზეც დიდი
ხანი ვოცნებობდი... მერე ჩვენ ჩვენ საქმეებს დავუბრუნდით და მოვიწყინე...
ცოტა არ იყოს ამ უცხო სახლში მოსაწყენია..."-გავიფიქრე ჩემთვის...
-დედა წავალ გარეთ აქაურობას დავათვალიერებ...-ვთქვი მე და გარეთ გავედი...
ჩვეულებრივი
დღე იყო... მზიანი... ზაფხულის ცხელი დღე... ყველაფერი გადამწვანებული და
აყვავებული იყო... ჩემი სახლის მეზობლად ერთ მხარეს ახალ დაქორწინებული
წყვილი და მეორე მხარეს დედაჩემივით მარტოხელა ქალი ცხოვრობდა... ამჯერად
მათი გაცნობის ხასიათზე არ ვიყავი... მარტო მინდოდა ყოფნა...
სახლს
მოვუარე მის უკან პატარა ეზო აღმოვაჩინე... იქაურობა ძალიან ლამაზი იყო...
გამწყვანებული მინდვრითა და უამრავი ყვავილით... სწორედაც რომ ჩემნაირ
ადამიანს შეეფერებოდა აქაურობა...
ეზოში გავიარ გამოვიარე და ერთერთი ხის ქვემოთ დავჯექი... ჩემი ჩანახატების რვეულიც თან მქონდა და მეც წერა დავიწყე...
"პირველი დღე ამ ახალ, უცხო, თუმცა სასიამოვნო გარემოში..”.
უკვე
წერას შევყევი როცა უკნიდან ხმაური გავიგონე... უფრო სწორად ფეხის
ნაბიჯების ხმა... უკან გავიხედე და ერთ-ერთ ხესთან ვიღაცის აჩქარებული
სუნთქვაც ვიგრძენი... სწრაფად წამოვდექი ფეხზე და უკან დავიხიე... ცოტა არ
იყოს შემეშინდა მაგრამ ხესთან მიახლოვება მაინც ვამჯობინე...
-ვინ არის
აქ? -ვთქვი მაგრამ პასუხი არავინ გამცა... მერე ხესაც მივუახლოვდი და
შემოვუარე... ვიღაც ბიჭი უცნაური მზერით დავინახე... უკან დავიხიე და
ვთქვი:
-ვინ ხართ?-მან გამიღიმა და თქვა...
-თქვენ თვითონ ვინ ხართ?? ან აქ რა გინდათ??-ისევ გამიღიმა და ჩამათვალიერა...
-მე?? მე ამ სახლში ვცხოვრობ... აქ როგორ შემოხვედით?? ან ვინ ხართ? რა გნებავთ?
-ძალიან ბევრი კითხვები ხომ არ არის პირველი შეხვედრისას?-ისევ იღიმებოდა ის...
-მოდი ჯობია პირდაპირ ვთქვათ... რა გნებავთ??-ვთქვი მე და სერიოზული სახით შევხედე...
-არაფერი...
უბრალოდ ვიცოდი რომ ამ სახლში არავინ ცხოვრობდა და მოვდიოდი ხოლმე... დღეს
კი მოვედი და თქვენ გნახეთ აქ... ხო მართლა მე თორნიკე მქვია. თქვენ რა
გქვიათ...?-თქვა და ისევ მიღმოდა ის...-ისე ძალიან ლამაზი კი
ხართ...-დაამატა თან...
-ეს კომპლიმენტად უნდა მივიღო?? -ირონიაც გამოვურიე...
-როგორც გენებოთ ოღონდ სახელი მითხარით...-არ მეშვებოდა ის...
-მოდი
არ არის საჭირო... იმედია აწი აქ აღარ გნახავთ... რადგან ამიერიდან აქ
ცხოვრობენ... ხო მართლა საიდან შემოხვედით აქ?-მან უფრო ფართოდ გაიცინა და
თქვა:
-აი მაგას ნამდვილად არ გეტყვით...
-კარგით... არ მეტყვით ნუ
მეტყვით... იმედია არასოდეს შევხვდებით დღეის მეტს... ახლა კარგად
ბრძანდებოდეთ...-ზურგი შევაქციე და სახლისაკენ წავედი მაგრამ მკლავში ხელი
ჩამავლო...
-მხოლოდ თქვენი სახელი მითხარით...-ისევ სულელივით იცინოდა ის...
-ხელი გამიშვით მტკივა-დავიწუწუნე მე მაგრამ ამაოდ...
-სახელის თქმის შემდეგ კი ბატონო...-თქვა მან... მე ამოვიხვნეშე და ვთქვი.
-ეკა
მქვია... ეხლა კი გამიშვით თუ შეიძლება...-მან ხელი გამიშვა და ისევ
გამიღიმა... მე სახლისკენ წავედი... ერთხელაც არ გამომიხედავს უკან...
სახლში
შევედი და უკანა ფანჯარასთან მივირბინე... მინდოდა გამეგო საიდან შემოვიდა
ეზოში... ფარდა გადავწიე და გარეთ გავიხედე მაგრამ ის ბიჭი რომელსაც
როგორც თვითონ მითხრა თორნიკე ერქვა ვერსად დავინახე...
-რას აკეთებ?-დამიძახა დედაჩემმა როცა ფანჯარაში ვიყურებოდი...
-არაფერს დეე... რა ხდება ახალი?-მისკენ შევტრიალდი მე...
-დღეს
წინა მეზობელი მოვა და თავის შვილსაც მოიყვანს... სხვათაშორის კარგი
გოგონაა...ასე შენი ტოლი იქნება და კარგი იქნება თუ დამეგობრდებით...-თქვა
დედამ და ამ დროს კარებზე კაკუნი გაისმა...
დედამ კარი გააღო და მისაღებში ჯერ არც ისე ასაკოვანი ქალი და შემდეგ მართლაც ჩემი ტოლი გოგონა შემოვიდა...
-გაიცანი
ეს ჩემი ქალიშვილია ეკა-თქვა დედაჩემმა... მერე კი მე მომიბრუნდა...-ეს
მაიაა ხოლო ეს გოგონა მისი შვილია რომელზეც წეღან გეუბნებდი ლინდა...
-სასიამოვნოა-
ვთქვი მე და ფეხზე წამოვდექი... ცოტახანი სახლში გავჩერდით შემდეგ კი
ლინდამ ჩვენს უბანში გაგიყვან იქაურ ბავშვებს გაგაცნობო თქვა და წასვლა
გადავწყვიტეთ...
ჩემს ოთახში ავედი და გამოვიცვალე... ფრიალა თეთრი სარაფანა ჩავიცვი და ისევ ქვემოთ ჩამოვედი...
-წავედით დეე.-მივაძახე დედას და გარეთ გავედით...
ლინდა
კარგი ადამიანი ჩანდა... ასევე ყავდა დედა, მამა და ერთი ძმა...
სავარაუდოდ 20 წლის... ისიც იმ სკოლაში ივლიდა რომელშიც მე მომიწევდა ყოფნა
მაგრამ ჩემს კლასში არ იქნებოდა რადგან ის ერთი წლით უფროსი იყო ჩემზე...
-აი
ბავშვები რომლებიც უნდა გაგაცნო-თქვა მან და იმ ბავშვებზე მიმითითა
რომლებიც ერთი პატარა ბუტკის გვერდით ატუზულიყვნენ და ლაპარაკობდნენ... აქ
გოგონებიც იყვნენ და ბიჭებიც... ჩემი ტოლებიც და ჩემზე უმცროსებიც...
მათ მივუახლოვდით და საერთო გამარჯობაც ვთქვით...
-გაიცანით ეს ეკაა... ახლა გადმოვიდა ჩემს მოპირდაპირე სახლში და ჩვენს სკოლაშიც იქნება...
-სასიამოვნოაა-ერთხმად იყვირა ყველამ მაგრამ სახელების ჩამოთვლისას ვერცერთი ვერ დავიმახსოვრე...
-ნახეთ
თორნიკე მოდის-იყვირა ერთმა და ყველამ ჩემს უკან მომავალ თორნიკეზე
გადაიტანა ყურადღება... ეს ის ბიჭი იყო ჩემს ეზოში რომ გამომელაპარაკა...
ოო... როგორ არ მინდოდა მასთან შეხვედრაა... მაგრამ ბედი ჩემს საწინააღმდეგოდ ტრიალებდა...
-აი ისევ შევხვდიიიით...-თქვა მან და ისევ გამიღიმა...
მიმაგრება: |
|
კატეგორია: სასიყვარულო ისტორიები ♥ |
ნანახია: 581 |
დაამატა: levani-015
| რეიტინგი: 0.0/0 |
კომენტარის დამატება შეუძლიათ მხოლოდ დარეგისტრირებულ მომხმარებლებს
[
რეგისტრაცია |
შესვლა ]