უკვე თორმეტი იყო დაწყებული, სამარშრუტო ტაქსიდან რომ გადმოვიდა.
_ სადა ხარ ამდენ ხანს? უსაყვედურა მეგიმ და დაქალი გადაკოცნა. ქეთი ლალის და მანანასაც მიესალმა. მერე თვალებით გიგის დაუწყო ძებნა.
_ სადაა შენი ბიძაშვილი? სხვათა შორის იკითხა.
_ მაღლა ავიდა. მაგიდას შევუკვეთავო. დავოსდით შენს ლოდინში.
_ რატომ დაგაგვინდა? ჰკითხა ლალიმ.
_ ჩამეძინა.
_ ძილისგუდა, ღიმილით დატუქსა მეგიმ, წავედითო, ჩაილაპარაკა და კიბეს აუყვა.
ზღვაზე ხალხი ირეოდა. წყალში ჩადგმულ რესტორანს რომ გაუსწორდნენ, მეგიმ ხელი მოიჩრდილა და გიგის დაუწყო ძებნა.
_ აგე ისიც! ხელი წინ გაიშვირა მანანამ.
ჭრელპერანგიანი,
ნაცრისფერშორტიანი, შავსათვალიანი მამაკაცი ქალების დანახვაზე იქვე
გაჩერებულ ნავში ჩაჯდა და ნაპირისკენ წამოვიდა, მძლავრად უსვამდა ნიჩბებს…
რამდენიმე წუთიც და გიგი ნაპირს მოადგა. ნავიდან გადმოხტა და გოგონებს წინ
აესვეტა.
_ გამარჯობა, ვინც არ მინახავს, მხიარულად შესძახა, სათვალე მოიხსნა და ქეთის დაასო თვალები. ესეც შეიშმუშნა.
_ გიგი, გაიცანი, ეს ის ქეთია, მე რომ გიყვებოდი, წარუდგინა მეგიმ მეგობარი.
_ მივხვდი. ძალიან კარგი. მე გიგი მქვია. ხომ კარგი სახელია?
_ მშვენიერი, კეკლუცად დაეთანხმა ქალი და ხელი გაუწოდა.
მაღალი
ბიჭი იყო გიგი, გამხდარი, მზით გარუჯული სახე და საოცრად ლურჯი თვალები
ჰქონდა. ტიპურ თბილისელ ბიჭს ჰგავდა. სასიამოვნო შესახედავი იყო,
განსაკუთრებით მისი სწორი ტანი და გრძელი, თეთრი ფეხები მოგხვდებოდა
თვალში. როგორც ჩანს, თვითონაც იცოდა თავისი "ღირსეშესანიშნაობების”
შესახებ, აშკარად თავმომწონედ ეჭირა თავი. ასე, 28-30 წლის იქნებოდა არც
მეტი, არც ნაკლები.
"ეტყობა, დიდი წარმოდგენა აქვს თავის თავზე”, გაიფიქრა.
_
ქეთი… ესე იგი, ქეთევანი, არა? მაგრამ არა წამებული, ღიმილით ჩამოართვა
გოგოს ხელი და ოდნავ მოუჭირა თითები. საჭიროზე მეტხანს შეაყოვნა მისი ხელი
ხელში.
_ როგორც უფრო გაგიადვილდეთ, ისე დამიძახეთ, თუნდაც "წამებული”,
თქვა ქეთიმ და მზერა მისი მკერდისკენ გააპარა. გიგი ზომიერად ბალნიანი იყო.
ზეზვას კი არ ჰგავდა, ბანჯგვლები არშიასავით ყელზეც რომ ჰქონდა მოვლებული.
_
მაგიდა ხუთ პერსონაზე ჩვენს განკარგულებაშია. ერთ საათში ყველაფერი მზად
იქნება, _ პიონერივით შუბლზე მიიდო ხელი გიგიმ და გოგონებს ეშმაკური
ღიმილით გადახედა. ჰმ, როგორ იფერებდა კავალრობას! თან ამდენი ქალისას
ერთად! ქეთიმ უცებ წარმოიდგინა, რანაირი მოფერება შეიძლებოდა სცოდნოდა
გიგის და… სასიამოვნო ტალღამ დაუარა სხეულში. მერე უკუაგდო აბეზარი
ფიქრები. "ტყუილად არ მეძახის სესი "დონა ჟუანს”, კარგი კაცის დანახვაზე
ელეთ-მელეთი მომდის. მოთოკე შენი ვნებები, კრეტინო!” შეუძახა თავის თავს
გულში.
_ მანამდე ჩავიდეთ წყალში და გავგრილდეთ, არა? მეგიმ გოგონებს გადახედა.
_ ჩავიდეთ და ჩავიდეთ, დაეთანხმა ლალი და მაშინვე გახდას შეუდგა.
ლალი
და მანანა ერთად ცხოვრობენ ნაქირავებში. ქართლელები არიან, ქარელიდან.
იქაც მეზობლად ცხოვრობენ. ისე უყვართ თბილისი, ზაფხულშიც კი იშვიათად
ჩადიან სოფელში. აქ ურჩევნიათ ყოფნა, ამ გაგანია მზეში. ამიტომაც სულაც არ
არის გასაკვირი, რომ ორივეს თბილისში უნდა გათხოვება, დედაქალაქელ ბიჭებზე.
ისე, ბევრი ვერაფერი ხვითოები არიან. მანანა ძალიან მსუქანია, ლალი _
ძალიან გამხდარი, ცარიელი ძვლებია დარჩენილი. ორივე დაბალია, გაცნობის მერე
სახეები რომ არ დაგამახსოვრდება, ისეთი, თუმცა, დიდი გულმოდგინებით კი
ეპრანჭებიან გიგის. რა იცი, რა ხდება. კაცია და გუნება. იქნებ რომელიმე
მათგანი "ჩაჯდეს” მის გემოვნებაში. ვაითუ, ამასაც ქეთი მოეწონოს? მაშინ?
მაშინ რა უნდა ქნან მანანამ და ლალიმ? არ იციან, ჯერ ამაზე არ უფიქრიათ.
თუმცა, გიგის დიდად არ შეუწუხებია თავი ქეთის თვალიერებით. შორტი და ჭრელი
პერანგი გაიხადა, იქვე, ქვაზე მიაგდო, სათვალეც ზედ დაადო და წყალში
შედგაფუნდა. მეგი და ლალიც თან მიჰყვნენ. მანანას არ გაუხდია.
_ შენ არ აპირებ ბანაობას? მიუტრიალდა ქეთი მანანას.
_ არა. ამხელა ქონებით სად გავიხადო, მოისაწყლა თავი, შენ?
_
გავიხდი, თქვა ქეთიმ და მიწაზე დაჯდა. ჯერ ერთ ფეხზე გაიძრო
"ესპადრილები”, მერე მეორეზე, შემდეგ ვარდისფერი მაისური გაიხადა, შორტიც
მიაყოლა და შავი საცურაო კოსტიუმის ამარა დარჩა. ცოტა ხანს დაელოდა, სანამ
გიგი მისკენ გამოიხედავდა და, როგორც კი ეს მომენტი დაიჭირა, ნელა
წამოიმართა ზეზე. ამაყად გაიშალა წელში, ვნების აღმძვრელად
გადააქნ-გადმოაქნია თავი, დოინჯი შემოიყარა და ერთმანეთზე მიტყუპებული
ფეხები ოდნავ განზე გადგა. გიგიმ ერთი კი მოხედა, მაგრამ ვითომ დიდი
არაფერია, უკეთესებიც მინახავსო, მეგის მიუტრიალდა, თმაში წავლო ხელი და
წყალში ჩააყურყუმალავა. გაისმა ქალების წივილ-კივილი. ქარი ოდნავ ქროდა,
ამიტომაც ტალღები მომრავლებულიყო ზღვაზე. ქეთი მამაკაცისგან ასეთ რეაქციას
არ მოელოდა. მსგავსი ჟესტი ერთობ უცხო იყო მისთვის. რაღაც ვერ შეატყო
აღფრთოვანება გიგის. "თუმცა რა, რუსეთში "გაგულავებული” კაცისგან სხვას რას
უნდა ელოდე”, დაიმშვიდა თავი და ფრთხილი ნაბიჯებით შეტოპა წყალში.
_
უჰ, უჰ, უჰ! რა ცივია! აღმოხდა ქეთის, მაგრამ არ შეჩერებულა, სვლას მოუმატა
და მერე უცებ გადაეშვა ტალღაში. ღრმად ჩაყვინთა და წყლის ქვემოთ ძლიერად
მოუსვა მკლავები. სანამ სუნთქვა ეყო, არ ამოუყვინთავს. როცა იგრძნო, რომ
ჰაერი აღარ ეყოფოდა, ფეხები მძლავრად დააქნია და ზედაპირისკენ ასრიალდა.
კარგად
ცურავს ჩვენი მშვენიერი ქეთი. როგორც თევზი, ისე გრძნობს თავს წყალში.
ხუმრობა ხომ არ არის, შვიდი წლიდან ცურვაზე დადის… წყლიდან თავი ამოყო და
ირგვლივ მიმოიხედა. გიგი და მეგი ნაპირზე ასულიყვნენ. მანანა ლალისკენ
მოწეულიყო და ხელებით ელაპარაკებოდა რაღაცას. ქეთის გუნება გაუფუჭდა…
გიგიმ, როგორც იქნა, დაიმარტოხელა მეგი.
_ ეგ შენი ქეთი რა ხილია, მითხარი ერთი, მუცელზე გაწვა და იდაყვებს დაეყრდნო.
_ ჯგუფელია ჩემი, თანაც დაქალი, მეგიმ ბიძაშვილს მიბაძა.
_ ეგ ვიცი. რა ტიპია, რას წარმოადგენს. ბევრი "პაკლონიკი” ჰყავს?
_
აბა, როგორ გითხრა. კაი გოგოა, მაგრამ ძაან უყვარს თავისი თავი. მაგარი
თავქარიანი და ქარაფშუტაა. ჭკუას აკარგვინებს ბიჭებს. ყველას თავის
დაკრულზე აცეკვებს. დასცინის, აშაყირებს, თანაც რა დონეზე, იცი? აუუ! მერე,
რომ მოსწყინდება, დაუქნევს ხელს, "პრაშჩაიო”, ეტყვის და მორჩა. არადა,
ისეთ ბიჭებს ექცევა ეგრე, პირი ღია დაგრჩება.
_ სიყვარულით არავინ უყვარს? ჩაეძია გიგი.
_
ვისა, ქეთის? მაგის სიყვარული ვინ გაიგონა! არც კი იცის, სიყვარული
საჭმელია თუ სასმელი. ეგეთი რაღაცები ძაან შორსაა მისგან. ხომ გეუბნები,
თავქარიანია-მეთქი.
გიგი გაჩუმდა. ზურგზე ამოტრიალდა და წამოჯდა. ისევ
გაიკეთა სათვალე და ქეთის გახედა. "მაგარი ტიპშაა”, გაიფიქრა, "არ ღირს
ამის ხელიდან გაშვება, მაგრამ ცოტა სხვანაირად უნდა მოვიქცეთ”, კმაყოფილმა
ჩაიღიმა და მზერა რესტორნისკენ გადაიტანა.
_ მგონი, გვეძახიან, უთხრა მეგის. მეგიც წამოჯდა.
_
გვეძახიან და წავიდეთ, ფეხზე წამოდგა და გოგოებს გასძახა, ქა-ლე-ბო-ო!
წავედით, გველოდებიან! თვითონ გაიქცა და პირველი ჩახტა ნავში…
ლამაზად
გაწყობილ მაგიდას მაღალი, მოკლეკაბიანი ახალგაზრდა გოგონა ემსახურებოდა.
ყველანი გაშლილ სუფრას მიუსხდნენ. ქეთის წყლის წვეთებით დაწინკწლოდა ტანი.
მანანას გარდა ყველანი საცურაო კოსტიუმებით ისხდნენ.
_ სასმელი შეიძლება? ჰკითხა გიგიმ მიმტანს.
_ უკაცრავად, მაგრამ დალევა არ შეიძლება, ვერიდებით… მოიბოდიშა გოგონამ.
_ ცოტა, ცოტა? ხელით ანიშნა გიგიმ.
_ ჩვენ არ გვაქვს სასმელი და… მხრები აიჩეჩა ოფიციანტმა.
_ სამაგიეროდ ჩვენ გვაქვს, თვალებმოჭუტულმა გახედა გიგიმ გოგოს.
_ ოღონდ, ძალიან გთხოვთ, ცოტა, თორემ მერე მე მომხვდება.
_
ოკეი, ეგრე იყოს, დაეთანხმა გიგი და იქვე, სკამზე დაგდებულ შავ პარკს
დაწვდა, საიდანაც შამპანური ამოაძვრინა. საცობი უხმაუროდ მოხსნა და ჭიქებში
ჩამოასხა.
_ ჩვენს დროსტარებას გაუმარჯოს, ომახიანად შესძახა და თვალდახუჭულმა შესვა.
ქალებმა ერთხმად აიტაცეს გიგის სადღეგრძელო და დალიეს. ქეთიმ ბოლომდე გამოცალა ჭიქა.
ცოტა შეხურდნენ, გამხიარულდნენ. ქეთიც მოვიდა ხასიათზე. გიგიმ მეორე ბოთლიც გახსნა და კვლავ შეავსო ჭიქები.
_ ახლა, ამ ჭიქით სიყვარულს გაუმარჯოს და კიდევ… ერთი ნახვით შეყვარებას, _ თქვა და შავი სათვალიდან, ღმერთმა უწყის, ვის გახედა.
_ მე არ მჯერა მაგ ზღაპრების, ჩაილაპარაკა ქეთიმ.
_ ვისაც გვჯერა, გაგვატარეთ, თუ შეიძლება, ირონია გაისმა გიგის ხმაში.
_ გატარებული ხართ, მიბრძანდით, არ დაუთმო ქეთიმ.
_ დაანებე თავი. ეგ ურწმუნო თომაა, გაიცინა მეგიმ და ღიმილით გახედა მეგობარს.
_ გაუმარჯოს, ბატონო, მე საწინააღმდეგო არაფერი მაქვს, განაწყენებული ხმით თქვა ქეთიმ და სულმოუთქმელად დალია.
_ ასე არ ჯობია?! გამხიარულდა გიგი, მიბაძეთ ქეთევანს… არაწამებულს, გაიხუმრა. მერე ისევ ჩამოასხა შამპანური.
_ ახლა ქეთის რომ შეუყვარდება, იმ სიყვარულს გაუმარჯოს და იმ ერთი ნახვით შეყვარებას, სიცილით თქვა.
_ აი, ეგ კი ნამდვილად გამორიცხულია, გააპროტესტა ქალმა.
_ რატომ? შენ შეიძლება დღესვე შეგიყვარდეს ვინმე, უცებ, ერთი ნახვით, გააგრძელა მამაკაცმა.
_ აქ ვინ უნდა შემიყვარდეს, გაღიზიანდა ქეთი.
_ ვინმე. რა მნიშვნელობა აქვს, ვინ. ნებისმიერი ბიჭი, რომელიც აგერ იქ, ტალღებში ნანაობს, ხელი ზღვის სიღრმისკენ გაიშვირა გიგიმ.
_ ეგრე იყოს. ქეთის ერთი ნახვით შეყვარებას გაუმარჯოს, აიტაცა მეგიმ და მოწრუპა…
ისე
უცებ გავიდა დრო და ისე უცებ მოსაღამოვდა, მოქეიფეებმა ვერც გაიგეს. უკვე
ცხრა საათი ხდებოდა, რომ აიშალნენ. მოთენთილები უხმოდ აუყვნენ აღმართს. ისე
ჩავიდნენ გაჩერებამდე, არც ერთს ხმა არ ამოუღია. ლალიმ და მანანამ დიდი
მადლობა გადაუხადეს გიგის და პირველები ჩასხდნენ "მარშრუტკაში”. გიგიმ ცოტა
ხანს დააყოვნა და მერე ტაქსი გააჩერა.
_ მეგი, შენ სახლში ახვალ? ჰკითხა ბიძაშვილს.
_ შენ არ მოდიხარ? გაუკვირდა მეგის.
_ მე რუსთაველზე უნდა გავიდე, საქმე მაქვს. მოგვიანებით მოვალ.
_ როგორც გინდა, უკმაყოფილო სახე მიიღო მეგიმ, არ დააგვიანო.
გიგიმ
ბიძაშვილი ფილარმონიასთან ჩამოსვა და თვითონ ქეთისთან ერთად გააგრძელა
გზა. არც ერთი ხმას არ იღებდა. ლაღიძესთან ჩამოვიდნენ. უკვე შეღამებულიყო.
იქვე ვიღაც ქალი ყვავილებს ჰყიდდა.
_ გინდა, ყვავილები გიყიდო? გამომცდელად შეხედა ბიჭმა.
"რა
უტაქტოა. მაგას რა კითხვა უნდა!” გაბრაზდა ქეთი და უარის ნიშნად თავი
გადააქნია. კონსერვატორიასთან აუხვიეს. ცოტა რომ გაიარეს, ქეთი შეჩერდა.
_ აი, მე ამ ეზოში ვცხოვრობ, ხელი გაიშვირა ხის ჭიშკრისკენ ქალმა.
_ კარგია. აბა, მე წავედი… ამაღამ შენ ჩემზე იფიქრებ, თქვა მან და ქალს საჩვენებელი თითი დაუქნია.
"ვნახოთ”, გაიფიქრა ქეთიმ.
_ ვნახოთ, ვნახოთ, მიუხვდა გიგი, გატრიალდა და ნელა გაუყვა გზას.
_ გიგი… მოულოდნელად დაუძახა ქეთიმ.
გიგი მოტრიალდა.
_ შეგიძლია, მაკოცო? ჩაიჩურჩულა ქალმა.
მამაკაცი დაიბნა.
_ კი, როგორა არა… და ქეთის მიუახლოვდა.
გამომცდელად
ჩახედა თვალებში. მერე მისი სახე ხელებში მოიქცია და ოდნავ შეეხო ტუჩებზე.
ქეთიმ თვალები დახუჭა. პირველი შეხება აღმოჩნდა ძნელი, თორემ მერე… გიგი
თავდავიწყებით კოცნიდა ქალს. ღმერთო, რა კარგი კოცნა სცოდნია. როგორ
ეტყობა, რუსული "შკოლა” რომ აქვს გამოვლილი. ასე ჯერ არავის უკოცნია
მისთვის. ალბათ, კიდევ კარგა ხანს გაგრძელდებოდა ეს საამო წუთები, უცებ
ქეთის ხმა რომ არ გაეგონა. ეზოში ვიღაცების საუბარი გაისმა. შეშინებული
ქალი სწრაფად მოწყდა მამაკაცს და გვირაბივით ბნელ ტალანში შევარდა,
დამშვიდობებაც ვერ მოასწრო. ვაჟას უკვე დაეყენებინა მანქანა და
მაშინდელივით პირდაპირ "ჟიგულს” დაეჯახა. წამით შეჩერდა, ნელა აუარა გვერდი
მეზობლის "ოპელს” და ფრთხილად გაუყვა გზას. ეზოში რომ გავიდა, თავის ბინის
კართან სესილი და რუსიკო დაინახა.
_ ვა, რუსა? შესძახა ქეთიმ. სასიამოვნო მოთენთილობას გრძნობდა სხეულში.
_ უი, ქეთი მოსულა. რა ქენი, კაი დრო გაატარე? გაუღიმა რუსამ.
_ მაგარი.
_ რა ამღვრეული გაქვს თვალები, გოგო, რა გჭირს? შეშფოთდა სესილი.
_
მთელი დღე მზეზე ვეგდე და აბა, რა მომივიდოდა, აილეწა, ბევრი ვიბანავე
წყალშიც და შამპანურშიც, გაიხუმრა, რატომ დგახართ კარში, შიგნით ვერ
შეხვალთ?
_ არა, გვიანაა. სამი საათია, ვჭორაობთ, რუსიკო დაემშვიდობა ორივეს და შინ შევიდა…
ქეთი დაწვრილებით მოუყვა სესილს ყველაფერს. სესილი ინტერესით უსმენდა.
_ ხომ არ შეგიყვარდა, გოგო? ეჭვიანად ჰკითხა.
_
შემიყვარდა, არა ის… ქეთი ანგარიშმიუცემლად წამოდგა, აბაზანაში შევიდა,
წყალი გადაივლო და პირდაპირ ლოგინში შეძვრა. ის ღამე თეთრად გაათენა. გიგი
მართალი გამოდგა. ქალი მთელი ღამე მასზე ფიქრობდა.
მიმაგრება: |