ვინ დაგვრჩა? ჰო-ო-ო! ვინ და ოცდათხუთმეტი წლის ვაჟა და მისი ცოლი რუსა.
რუსუდანი ჰქვია, მაგრამ რატომღაც რუსას ეძახიან, რუსს რომ ჰგავს, ალბათ,
იმიტომ. არადა, წმინდა წყლის გურულია დედითაც და მამითაც. იგი ფარმაცევტია
და, როგორც წესი, აფთიაქში მუშაობს. ვაჟა კიდევ მძღოლია. იყო დრო, როცა
"დიდი კაცის შოფერი” იყო და სამმართველოს უფროსს დააგრიალებდა გაზ-24-ით,
მაგრამ გაფრინდა ის დრო. მორჩა! აფსუს, რა ბიჭი იყო მაშინ! ახლა კი
"ტაქსაობს”. დილით გასული ღამით შემოდის შინ. რა ქნას, ორი პატარა ბიჭის
პატრონია, ცოლ-შვილს რჩენა ხომ უნდა? რუსას ხელფასი ხომ ვერ გაწვდება
ყველას.
ახლა რაც შეეხება მეორე სართულს. აქ, ჯერჯერობით, ერთადერთი
ოჯახი ცხოვრობს ქალბატონი ცისანა "საკუთარი პერსონით”. ო-ო-ო! ეს ცოტა
სერიოზული თემაა. იგი ეზოში მცხოვრები განურჩევლად ყველა ადამიანისთვის
ქალბატონი ცისანაა. ხუმრობა ხომ არ არის, დოცენტი ქალია, ლინგვისტი, უცხო
ენების სპეციალისტი. იგი, როგორც მეზობლები ვარაუდობენ, მთიელი უნდა იყოს
ხევსური ან მოხევე, ისეთი შესახედაობა აქვს. წითური თმით, ღაჟღაჟა ლოყებით,
წაბლისფერი წარბ-წამწამითა და წითელი ტუჩებით (59 წლის ასაკში!) მართლაც
რომ დიდებულად გამოიყურება. ისეთი თეძო-გვერდები აქვს, ერთი გამხდარი
ადამიანი თავისუფლად დაეტევა ზედ. ჯანმრთელი შესახედაობის ქალიაო, ასე
ოხუნჯობს ხოლმე მასზე ვაჟა. მეზობლების ვარაუდით-მეთქი, იმიტომ ვამბობ, რომ
სინამდვილეში მისი ქალიშვილობის გვარი არავინ იცის. ადრე, როცა პირველი
ქმარი ჰყავდა, იმის გვარზე იყო. ბატონი ანთიმოზი (პენსიონერი, ადრე დეკანი
იყო უნივერსიტეტში) რიგით მეორეა სანდომიანი, ჭაღარათმიანი პროფესორი კაცი.
ახლა მის გვარს ატარებს. ანთიმოზი, ალბათ, სამოცდაათი წლის მაინც იქნება,
თუ მეტის არა. მისი მეზობლებთან ურთიერთობა მხოლოდ ერთი სიტყვით
შემოიფარგლება ყოველთვის: დილდილაობით ხელებით დაეყრდნობა ხოლმე ფანჯრის
რაფას, გადმოიხედავს ეზოში და ვისაც ნახავს, ყველას თბილი ღიმილით
ესალმება: "გამარჯობათ”. სხვა სიტყვა მისი პირიდან არც არავის გაუგონია.
"ამ კაცმა ან ლაპარაკი არ იცის, ან ცოლმა დაავიწყაო”, ხუმრობს ხოლმე ვაჟა.
ცოლს ნუ იტყვით! მერე როგორ უყვარს ლაპარაკი! იცოცხლე-ე-! ლაპარაკი კი არა,
ლაქლაქი. "ფოი-ფოი” ქალბატონია, კოხტა-პრუწა. ყოველთვის ფორმაშია
პატივცემული ცისანა. მძივები უყვარს განსაკუთრებით მარგალიტის, გიშრის,
ქარვის, ფირუზის, ძოწის… ყოველდღე სხვადასხვანაირი ყელსამკაული უკეთია. რა
თქმა უნდა, კაბის შესაფერისად. იზამ "ჭრიჭინა” შეარქვა. თუ ჩაირთო, ვეღარ
გამორთავ, "ლაპარაკობს და უჩვენებს ცისანა”, ასე ამკობენ მას ეზოს
ახალგაზრდები. ჩვევა აქვს ასეთი დილით გადმოდგება ფანჯარაში, კარგა
გვარიანად გადმოიწევა, თითქოს საცაა, უნდა გადმოვარდესო და ხან ქეთის
ეძახის, ხან ლიზას, ხან ლილის და ვინ იცის… ვინც იმ დილით დასჭირდება,
იმას. ლილი დეიდასაგან რჩევას ითხოვს ხოლმე მაგალითად, როგორ ცხვება
ლობიანები (არაფერი არ ეხერხება, ვერ არის კარგი დიასახლისი). რა მისი
ბრალია, მთელი ცხოვრება "მეცნიერულ შრომას” მოანდომა და ოჯახისთვის დრო არ
რჩებოდა. დედისერთა ბიჭიც, ზეზვაც (ეს კიდევ ერთი საეჭვო ფაქტი, რომ
მთიულია) "ნიანკას” გააზრდევინა. ქეთის კი თავის გამომცხვარ მჭადზე
ეპატიჟება ხოლმე. ერთადერთი, რაც ხელიდან გამოსდის, მჭადის გამოცხობაა.
ამიტომაც უნდა, რომ ასიამოვნოს თავისი დაქალის ქალიშვილს. ქეთის დედა
მანანა და ქალბატონი ცისანა დიდი დაქალები არიან. თან იმედი აქვს, მერე
ქეთი მეზობლებს მოუყვება, რა გემრიელი მჭადი მიირთვა ქალბატონ ცისანასთან.
სამაგიეროდ, თავისი საქმის უბადლო სპეციალისტია (ფრანგულს ასწავლის).
სახლშიც დაუდიან აბიტურიენტები უმეტესად გოგონები, რომლებიც ზეზვას
შეუმჩნეველი არ რჩება არასდროს. ზეზვა როგორი ბიჭია? ო-ო-ო! ქალების მეტი
წილი რომ იოცნებებს, ისეთი. მაღალი, ქერა, ლურჯთვალება, საკმაოდ ბალნიანი,
თეთრი, ქათქათა კბილებით. ისეთი მომნუსხველი მზერით შეხედავს ხოლმე ქალს,
მერე სიტყვის თქმაც აღარ სჭირდება, ეგრევე "შებმული” ჰყავს. ქეთისაც ასე
"აბამს”, რამდენი ხანია. ისიც დილით, სანამ ეზოდან გავა, აუცილებლად
გახედავს ხოლმე ირიბად ზეზვას ფანჯრებს. იცის, რომ იქ "ის” არის
ჩასაფრებული და მის გამოსვლას ელოდება. მრავალმნიშვნელოვნად გაუღიმებენ
ერთმანეთს და უსიტყვოდ გაცვლიან ხოლმე სალამს.
იცის ქეთიმ ზეზვას
ხასიათი ქალების მუსუსია, ნამდვილი აშიკი. რამდენჯერ შეუმჩნევია, როგორ
აცილებდა დედამისის მოწაფეებს რიგრიგობით ხან ერთს, ხან მეორეს. ადრე ეს
ამბავი მაინცდამაინც არ აწუხებდა მშვენიერ ქეთის. ჯერ ერთი იმიტომ, რომ
იცოდა, არც ერთი მათგანი მასზე უკეთესი არ იყო, მეორეც, გუშინდლამდე
წესიერად არც დალაპარაკებიან ერთმანეთს და ამიტომ არც ედარდებოდა. უბრალოდ,
ქალია და სიამოვნებს ყველასათვის სათაყვანებელი მამაკაცის ყურადღება.
ზეზვა ხომ ქალების საყოველთაო ოხვრის საგანია! მასზე ნამდვილი კონკურსია
გამოცხადებული. ამ მხრივ არც ქეთი ჩამორჩება მეზობელ "პაკლონიკს”. მერე
რამდენი ასეთი "პაკლონიკი” ჰყავს! ვინ მოთვლის! ხანდახან, რომ ურეკავენ,
სახელები ერევა ერთმანეთში და თენგოს თაზოს ეძახის, თაზოს კი ნიკას. მერე
რა! დიდი ამბავი! ხომ შეიძლება კაცის ხმა შეგეშალოს. რატომაც არა! ჰოდა,
ქეთისაც ეშლება ხოლმე. რა უჭირს! სიყვარულით ხომ არც ერთი უყვარს,
მოწონებითაც ზოგი მოსწონს, ზოგი ისე რა. უარს მაინც არც ერთს ეუბნება. რას
კარგავს, რო? დადის მათთან ერთად თეატრში, სიმფონიური ორკესტრის კონცერტზე,
ოპერაში, კაფეში, ბარში, რესტორანში… ვინ მოთვლის, თუკი სადმე შეიძლება
წასვლა, არაფერს იკლებს. სამაგიეროდ, მისი ურთიერთობა ბიჭბუჭა კავალრებთან
ზღვარს არასდროს ცდება. აი, მაგალითად, ნიკასთან და თაზოსთან მხოლოდ
ფლირტით ირთობს თავს. როცა ისინი სიყვარულის ახსნას დაუწყებენ, სიცილი
აუტყდება ხოლმე, დაუნდობლად დასცინის, შაყირით იგერიებს მათ ქათინაურებს.
აი, თენგო უფრო სერიოზული ვარიანტია. მოსწონდა კიდეც. მასთან სიამოვნებდა
ყოფნა. ისე, ოხერი გოგოა ქეთი. არც მწვადს სწვავს და არც შამფურს. ხვდება
თენგოს, ოღონდ იმ პირობით, რომ ოჯახის შექმნაზე არ ილაპარაკებენ. ასე უფრო
მშვიდად გრძნობს თავს. აღარ აწუხებს "სინდისის ქენჯნები”. იცის ხოლმე ეგრე
ივლის რომელიმესთან ერთხანს, მერე გადაუვლის გრძნობა, უცებ უარს ეტყვის
ყურებამდე შეყვარებულ თაყვანისმცემელს და ბოლოს ეცოდება, რატომ ვაწყენინეო.
სამაგიეროდ
ახლა ზეზვათია გატაცებული. ყველას თუ მოსწონს, ქეთი რა, ქალი არ არის?
შეიძლება უყვარს კიდეც. აბა, რატომ გააპარებს ხოლმე დილაობით თვალებს მისი
ფანჯრისკენ? რატომ დაუვლის ხოლმე ტანში ჟრუანტელი მის დანახვაზე? აი, ხომ
ხედავთ! არ თქვათ ახლა, ეგ სიყვარულს არ ნიშნავსო. აბა სხვას რას უნდა
ნიშნავდეს! ესე იგი უყვარს! როგორ შეიძლება სხვანაირად. გუშინ საღამოს არ
იყო, ქუჩაში რომ დახვდა ჭიშკართან? ისაუბრეს. მათ ლაპარაკს
კონსერვატორიიდან გამოსული ორკესტრის მუსიკის ხმა ბანივით გასდევდა თან
(აქვეა კონსერვატორია, ორი ფეხის ნაბიჯზე). ქალბატონი მერიც იქ მუშაობს.
სულ გადაგვავიწყდა მერი საოპერო მომღერალი, რომელიც მესამე სართულზე
ცხოვრობს უშვილო, უძირო და, საერთოდ, შინაბერა. იგი არასდროს ეკონტაქტება
მეზობლებს არც ეზოში ჩამოსული უნახავს არავის და არც ვინმესთან
დალაპარაკებული. თავისთვის არის, არავის აწუხებს. სარეცხსაც კი არ ფენს
შინ. მისი არსებობა მხოლოდ მაშინ ახსენდებათ ეზოს ბინადართ, რომელიმე არიას
რომ დასცხებს ხოლმე. მისთვის მნიშვნელობა არა აქვს, როდის დაიწყებს
რეპეტიციას დილით, შუადღეს თუ საღამოს. როცა მუზა მოუვა, მაშინ. მხოლოდ ეს
არღვევს ხოლმე ეზოს მყუდროებას. ასეთ დროს ლილი დეიდა აუცილებლად ბამბით
დაიტენის ყურებს, ლიზა და იზა (თუ შინ არიან) წინა ოთახში გავლენ. ქეთი კი
ბოლო ხმაზე აუწევს ხოლმე მაგნიტოფონს. დღისით კიდევ ეშველებოდა ამ საქმეს,
მაგრამ აი, ღამით პირდაპირ აუტანელია! მაშინ ცუდადაა საქმე. ქალბატონი მერი
ხომ ძილს უფრთხობს "მშვიდობიან მოსახლეობას”. დინო (დინარა) დეიდამდე არ
აღწევს მერის სოპრანოს ხმა. იგი ხომ გვირაბივით ბნელ ტალანში ცხოვრობს. იქ
კი ხმა დახშულია. ერთხელ (ახალი გადმოსული იყო ქალბატონი მერი ამ ეზოში),
ღამით დინო დეიდა რუსასთან იყო სახლში, ჭორაობდა. სწორედ ამ დროს მოუნდა
მაინცდამაინც სიმღერა პრიმადონას. დინო დეიდა ჯერ სმენად იქცა, მერე
შეშინებული მიაჩერდა რუსას, "შვილო, რა წივილ-კივილია, გარეთ ვინმეს ხომ არ
სცემენო”, _ შეშფოთებულმა იკითხა.
მეორე სართულზე, ქალბატონ ცისანას
გვერდზე კიდევ არის ერთი ბინა, ოღონდ დაკეტილი. ადრე იქ ცხონებული ერეკლე,
ბატონი ერეკლე ცხოვრობდა. ერთ დროს მინისტრის მოადგილედ მუშაობდა. დიდი
ხანია, რაც გარდაიცვალა. ბიჭი და გოგო დარჩა დავითი და თამარი. თამარი
გათხოვილია, ამჟამად ამერიკაში ცხოვრობს, თან მუშაობს. დავითი კი ციხეში
ზის. აი, ასეა. თითქმის მინისტრის ერთადერთი ვაჟიშვილი ნარკომანი გამოდგა.
სანამ მამამისი ცოცხალი იყო, ვინ გაუბედავდა რამის თქმას, მაგრამ მოკვდა თუ
არა, ეგრევე ჩაავლეს და ჩააყუდეს, სადაც ჯერ არს. ჰოდა, სანამ დათო იქიდან
გამოვა, ბინაც დაკეტილი იქნება. ასე რომ, ეზოში ორი დათოა.
ჰოდა, იმას
ვამბობდი, ზეზვამ ეს ჩვენი მშვენიერი ქეთი იქვე "ნიკალაში” დაპატიჟა. ისიც
სიამოვნებით დათანხმდა, თან გული აუჩქროლდა სიხარულისგან, ამ "კრასავჩიკის”
ყურადღებაც მივიქციეო. არადა, სესილისთან სულ იმას ამბობს, ვერ ვიტან მაგ
ბიჭს, ნამდვილი დონჟუანიაო. სესილი სიცილით კვდება ამის გამგონე:
ერთმანეთისთვის ხართ გაჩენილები, ის თუ "დონ ჟუანია”, შენ "დონა ჟუანი”
ხარო
მიმაგრება: |