გინდა გავფრინდეთ, მე და შენ..მე და შენ... სხვა არავინ...
სხვები სულ გვტოვებენ...
გინდა ვიფრინოთ და ზევიდან ვუყუროთ ქალაქს, სადაც არავის ვახსოვართ და ყველას ვაინტერესებთ...
ქალაქს, სადაც არავის ვუყვარვართ და ყველა „გვეფერება"...
ქალაქს,საიდანაც ადამიანები ან გაფრინდნენ ან დაფრინავენ...
ქალაქს,საიდანაც გაფრენილებს და გასაფრენებს გიჟებს გვეძახიან,
ჩვენ გვეძახიან გიჟებს და ჩვენვე გვთხოვენ პასუხს...
ჩვენ, გიჟებს გ ვ თ ხ ო ვ ე ნ პ ა ს უ ხ ს...
გავფრინდეთ და იქ ვიოცნებოთ...
აქ ოცნება დანაშაულია და მეოცნებე დამნაშავე...
ხოდა გავფრინდეთ, მე მხრებს ავწევ შენ დამეხმარე, თვალებში მიყურე ...
უბრალოდ მიყურე და გავფრინდეთ...
თან გავიყოლოთ ჩვენი ფიქრები დედამიწა რომ შევაწუხეთ...
თან გავიყოლოთ სიყვარულიც დედამიწაზე ეგ ზედმეტია ვის დავუტოვოთ?!
ჩვენ ხომ ამხელა დედამიწაზე, ამხელა ქალაქში ერთი პატარა, სულ სულ პატარა სამყაროც არ გვაპატიეს...ჩვენი სამყარო... გიჯების...
დავივიწყოთ საზეიმოდ გამოპრანჩული რუსთაველზე მოსეირნე გოგონები,
დავივიწყოთ სხვის ბოზობაზე მოლაპარაკე ბოზები,
დავივიწყოთ სექსის გამო ათასობით გოგოზე ახსნილი სიყვარული...
დავივიწყოთ შეკვეთითი პოეტები, შეკვეთითი მხატვრები,
დავივიწყოთ ოჯახის შენარჩუნების მიზნით გაჩნენილი ბავშვები,
აღსაზრდელები მაგრამ გაზრდილები...
დავივიწყოთ ყველაფერი დედამიწისეული, ქალაქისეული,თბილისისეული და ჩვენსკენ გამოშვერილი ხელი ზევით გავაშვერინოთ და ვათქმევინოთ...
სულ გააფრინეს...
გაფრინდნენ...