ფოთლებს სიყვითლე გამოეპარათ..მალე ისინიც მოწყდებიან ხეებს და კიდევ ერთხელ,,ამ ზამთარს დარჩებიან ხეები შიშვლები.. ტყვიისფერ ჰაერში ნელ-ნელა მოფრინავენ ფიფქები და ცდილობენ როგორმე გადაათეთრონ ყველაფერი.. ცა მოღუშულია და სიცივისგან ლამისაა გადაიხსნას.. ირგვლივ ზამთრის,,თოვლის,,ახალი წლის სურნელი დგას.ნაძვები უსიცოცხლოდ გადაწვენილან და ელოდებიან თოვლიან განაჩენს.
სახლები ყველას მოურთავთ,რათა შეიქმნან ახალი წლის განწყობა..დღეს ხომ 31 დეკემბერია ! ხალხი ერთმანეთში ირევა..ქუჩები გადატვირთულია. უკვე ბინდდება.ნისლი უფრო აძნელებს ხედვას..მანქანები ერთმანეთს ასწრებენ..ყველა ცდილობს,რომ ამ ახალი წლის საღამოს ქალაქი არ იყოს მოწყენილი.ყველაფერი ანათებს..ბავშვები გამოქცევიან მშობლებს და ბედნიერები ხტუნაობენ,დარბიან,ასაფეთქებლებს ისვრიან.. დიდი თუ პატარა ერთადაა ..
მხოლოდ ერთი პატარა გოგონა დგას განცალკევებით და უყურებს ცას..მას როგორც ჩანს არ უნდა სხვა ბავშვებთან თამაში,ან უბრალოდ ვერ ბედავს მისვლას..გოგონას თვალებში აუღწერელი სევდა ჩანს,,თითქოს მისთვის ეს დღე ყველაზე უბედურიაო..ტანსაცმელი ერთიანად გაშავებული და დაგლეჯილი აცვია..სიცივისგან საწყალი კანკალებს..
მხოლოდ ერთმა ქალმა მოიფიქრა გოგონასთან მისვლა და გამოლაპარაკება..
-პატარავ რატომ ხარ ესე მარტო ? დედიკო სადაა?
პატარამ ხმა არ ამოიღო .. ცოტახნით ქალმაც არაფერი უთხრა მხოლოდ უყურებდა..
-მე სახლი არ მაქვს,,ის ჩემი სახლი არ არის..
-დედიკო არ გყავს?
-აღარ..
-სად არის დედიკო?
-წაიყვანეს?
-ვინ წაიყვანა?
-ვიღაც კაცებმა..
-და რატომ?
-არ ვიცი,გავიგე როგორ უთხრეს კაცებმა დედიკოს შენს შვილს ვეღარ ნახავო..გავეკიდე მაგრამ მანქანაში ჩაჯდნენ და ძალით წაიყვანეს დედიკო..
ქალს ცრემლები წამოუვიდა ..
-ეს რამდენი ხნის წინ იყო ?
-არ ვიცი..5-6 წლის წინ ..
-შენ რამდენის ხარ?
-12-ის.
-და რამდენი ხანია გარეთ დადიხარ ესე მარტოდ მარტო ?
-მე ქოხი მაქვს..მეთვითონ ავაშენე,როცა მივხვდი რომ არავის ვჭირდებოდი.. თქვენ რატომ ტირიხართ ?
-პატარავ .. ეს მე ვარ,შენი დედიკო.. ის დედიკო,რომელიც 6 წლის წინ იმ კაცებმა წამიყვანეს,რომლებსაც ვუჩივლე ქურდობის გამო..მათ მომძებნეს და წამიყვანეს..მაპატიე .. -ქალმა საგრძმობლად უმატა ტირილს..ბავშვს აშკარად ეტყობოდა,რომ ხშირი ტირილისგან ცრემლებიც კი შემშრალი ქონდა.. ქალმა ჩაიხუტა ბავშვი ,,შემდეგ ხელში აიყვანა და სახლში წაიყვანა..
როგორც ჩანს ეს ბავშვიც ბედნიერი ,არა უბედნიერესი იქნებოდა ამ ახალ წელს.
სახლები ყველას მოურთავთ,რათა შეიქმნან ახალი წლის განწყობა..დღეს ხომ 31 დეკემბერია ! ხალხი ერთმანეთში ირევა..ქუჩები გადატვირთულია. უკვე ბინდდება.ნისლი უფრო აძნელებს ხედვას..მანქანები ერთმანეთს ასწრებენ..ყველა ცდილობს,რომ ამ ახალი წლის საღამოს ქალაქი არ იყოს მოწყენილი.ყველაფერი ანათებს..ბავშვები გამოქცევიან მშობლებს და ბედნიერები ხტუნაობენ,დარბიან,ასაფეთქებლებს ისვრიან.. დიდი თუ პატარა ერთადაა ..
მხოლოდ ერთი პატარა გოგონა დგას განცალკევებით და უყურებს ცას..მას როგორც ჩანს არ უნდა სხვა ბავშვებთან თამაში,ან უბრალოდ ვერ ბედავს მისვლას..გოგონას თვალებში აუღწერელი სევდა ჩანს,,თითქოს მისთვის ეს დღე ყველაზე უბედურიაო..ტანსაცმელი ერთიანად გაშავებული და დაგლეჯილი აცვია..სიცივისგან საწყალი კანკალებს..
მხოლოდ ერთმა ქალმა მოიფიქრა გოგონასთან მისვლა და გამოლაპარაკება..
-პატარავ რატომ ხარ ესე მარტო ? დედიკო სადაა?
პატარამ ხმა არ ამოიღო .. ცოტახნით ქალმაც არაფერი უთხრა მხოლოდ უყურებდა..
-მე სახლი არ მაქვს,,ის ჩემი სახლი არ არის..
-დედიკო არ გყავს?
-აღარ..
-სად არის დედიკო?
-წაიყვანეს?
-ვინ წაიყვანა?
-ვიღაც კაცებმა..
-და რატომ?
-არ ვიცი,გავიგე როგორ უთხრეს კაცებმა დედიკოს შენს შვილს ვეღარ ნახავო..გავეკიდე მაგრამ მანქანაში ჩაჯდნენ და ძალით წაიყვანეს დედიკო..
ქალს ცრემლები წამოუვიდა ..
-ეს რამდენი ხნის წინ იყო ?
-არ ვიცი..5-6 წლის წინ ..
-შენ რამდენის ხარ?
-12-ის.
-და რამდენი ხანია გარეთ დადიხარ ესე მარტოდ მარტო ?
-მე ქოხი მაქვს..მეთვითონ ავაშენე,როცა მივხვდი რომ არავის ვჭირდებოდი.. თქვენ რატომ ტირიხართ ?
-პატარავ .. ეს მე ვარ,შენი დედიკო.. ის დედიკო,რომელიც 6 წლის წინ იმ კაცებმა წამიყვანეს,რომლებსაც ვუჩივლე ქურდობის გამო..მათ მომძებნეს და წამიყვანეს..მაპატიე .. -ქალმა საგრძმობლად უმატა ტირილს..ბავშვს აშკარად ეტყობოდა,რომ ხშირი ტირილისგან ცრემლებიც კი შემშრალი ქონდა.. ქალმა ჩაიხუტა ბავშვი ,,შემდეგ ხელში აიყვანა და სახლში წაიყვანა..
როგორც ჩანს ეს ბავშვიც ბედნიერი ,არა უბედნიერესი იქნებოდა ამ ახალ წელს.